Kwalifikacja: MOD.10 - Organizacja i prowadzenie procesów wytwarzania obuwia

Dobór odpowiedniego kopyta do produkcji butów czółenkowych, szczególnie tych na wysokim obcasie, jest jednym z fundamentalnych zagadnień w branży obuwniczej. Często spotyka się przekonanie, że można stosować kopyta botkowe – czy to niełamane, czy z łamaniem klinowym – do różnego typu damskiego obuwia, jednak to spore uproszczenie. Kopyta botkowe konstruuje się z myślą o butach wyższych, zakrytych – takich jak botki czy trzewiki – gdzie zupełnie inaczej układa się linia cholewki oraz rozkład sił na stopie. W przypadku butów typu czółenko, kluczowe jest, aby przód buta oraz jego podbicie były odpowiednio wyprofilowane, bo decyduje to nie tylko o wygodzie, ale i wyglądzie obuwia. Łamanie klinowe lepiej sprawdza się tam, gdzie potrzebujemy mocniejszego podparcia, a nie w delikatnych, wizytowych fasonach. Podobnie mylące jest przekonanie, że wystarczy zastosować dowolne czółenkowe kopyto z łamaniem podwójnym – taki wybór może prowadzić do tego, że but będzie się nienaturalnie wyginał lub z czasem zdeformuje w newralgicznych miejscach. Typowe błędy to też niedocenianie znaczenia łamania przegubowego w kształcie „V”, które właśnie w czółenkach na wysokim obcasie odpowiada za naturalne dopasowanie do stopy. Z mojego doświadczenia wynika, że stosowanie niewłaściwych kopyt prowadzi do obuwia, które szybko traci kształt lub po prostu jest niewygodne w codziennym użytkowaniu. Finalnie, standardy branżowe jasno wskazują, że dla tego typu fasonu zaleca się kopyta czółenkowe z łamaniem przegubowym, tradycyjnym „V”, bo tylko one gwarantują odpowiedni wygląd, wygodę i trwałość.