Kwalifikacja: MOD.10 - Organizacja i prowadzenie procesów wytwarzania obuwia

Przy projektowaniu i wytwarzaniu obuwia wybór odpowiednich materiałów do poszczególnych elementów buta to podstawa rzetelnego rzemiosła. Dwoina bydlęca o grubości 2,3 mm nie jest najlepszym wyborem na obcasy – tam raczej stosuje się materiały znacznie twardsze, takie jak drewno, tworzywa sztuczne czy prasowane włókna, które muszą wytrzymać duże obciążenia punktowe i nie mogą łatwo się deformować. Jeśli chodzi o zakładki, czyli niewielkie elementy wzmacniające konstrukcję cholewki w okolicach pięty lub noska, to raczej wykorzystuje się cieńsze skóry, tekturę obuwniczą lub syntetyczne usztywniacze. Dwoina o tej grubości byłaby tu zbyt ciężka i mogłaby źle wpływać na komfort użytkowania oraz estetykę. W przypadku podeszw, które bezpośrednio stykają się z podłożem, potrzeba materiału jeszcze grubszej lub nawet kilkuwarstwowego, odpornego na ścieranie i działanie wilgoci – dwoina bydlęca o grubości 2,3 mm raczej się nie sprawdza w tej roli, bo szybko by się zużyła i nie zapewnia odpowiedniej ochrony stopy. W praktyce bardzo łatwo pomylić funkcje podpodeszwy z podeszwy, szczególnie na początku nauki, ale ich wymagania techniczne różnią się diametralnie. Wybór odpowiedniej grubości oraz typu skóry jest efektem długich doświadczeń branżowych, licznych testów użytkowych i obowiązujących norm. Warto więc dobrze analizować cechy poszczególnych materiałów i nie upraszczać ich zastosowań wyłącznie do grubości czy pochodzenia, bo to prowadzi do błędnych wniosków i słabych konstrukcji obuwniczych.