System gdyńkowy to jedno z ciekawszych rozwiązań konstrukcyjnych w budowie obuwia. Charakteryzuje się tym, że do dolnej krawędzi cholewki najpierw przyszywa się wyściółkę, a następnie specjalny pas w kształcie litery L. Ten pas pełni funkcję łącznika i stanowi bazę, do której przyszywa się lub przykleja podeszwę. To bardzo praktyczne rozwiązanie, bo zwiększa wytrzymałość połączenia, poprawia szczelność i komfort użytkowania – stopa nie ma bezpośredniego kontaktu z elementami łączenia. Moim zdaniem, gdyńkowy system to świetny kompromis między tradycyjnymi metodami jak pasowy, a nowoczesnością i elastycznością montażu. Często jest wykorzystywany w produkcji butów o podwyższonej trwałości, zwłaszcza roboczych czy trekkingowych, gdzie liczy się solidność. W branżowych standardach system gdyńkowy uchodzi za sprawdzony, a przy tym daje projektantom sporo swobody, jeśli chodzi o dobór materiałów czy samą konstrukcję spodu. Warto zapamiętać, że istotą systemu jest właśnie ten charakterystyczny pas L i sposób jego połączenia z cholewką i podeszwą – to wyróżnia go spośród innych technik.
Wybrane odpowiedzi często wynikają z mylenia pojęć związanych z konstrukcją obuwia oraz zastosowanych rozwiązań technologicznych. System pasowy polega na przyszyciu pasa do cholewki i podeszwy, ale nie wykorzystuje charakterystycznego pasa w kształcie litery L, jak w systemie gdyńkowym. Pasowy jest jednym z najstarszych sposobów montażu spodów do cholewek, daje dużą trwałość, ale nie zapewnia tej specyficznej szczeliny i elastyczności, którą gwarantuje pas L. Opankowy natomiast to bardzo prosty sposób łączenia, gdzie cholewka jest zawijana wokół spodu i przyszywana lub przyklejana bezpośrednio do podeszwy – nie stosuje się tam dodatkowych elementów jak pasy czy kliny, przez co buty opankowe są raczej lekkie i mało formalne. Często spotyka się je w letnich fasonach lub obuwiu dziecięcym. System wywrotkowy polega na zawinięciu dolnej krawędzi cholewki na zewnątrz i połączeniu jej z podeszwą, ale bez użycia pasa L. W praktyce największy błąd myślowy polega na utożsamianiu każdego pasa w konstrukcji obuwia z systemem pasowym, co nie jest prawdą – w gdyńkowym pas ma inną geometrię i funkcję. Z mojego doświadczenia wynika, że łatwo się pogubić w tych nazwach, ale warto zapamiętać, że kluczowym elementem systemu gdyńkowego jest przyszycie pasa L do dolnej krawędzi cholewki – to odróżnia go na tle innych metod. W branżowej praktyce precyzyjne rozróżnienie tych systemów jest bardzo ważne, bo wpływa na wybór technologii, materiałów i przeznaczenie gotowego obuwia.