Kwalifikacja: MOD.10 - Organizacja i prowadzenie procesów wytwarzania obuwia

Projektowanie obuwia to więcej niż tylko odrysowanie kształtu czy fantazyjny rysunek. Wiele osób myli się, sądząc, że wystarczy skopiować „wewnętrzną” część kopyta lub zrobić ogólny rysunek poglądowy i już – gotowe! Tymczasem kopia wewnętrzna kopyta to tylko fragment procesu i nie uwzględnia tego, co najważniejsze w praktyce: całkowitej geometrii bryły wraz z wysokością obcasa. Użycie samej kopii wewnętrznej prowadzi do błędów przy późniejszym dopasowywaniu cholewki czy podeszwy, bo nie mamy pełnej informacji o układzie powierzchni wokół całej stopy – a to kluczowe dla komfortu i wytrzymałości buta. Z kolei rysunek poglądowy obuwia, choć przydatny na etapie prezentacji koncepcji czy rozmów z klientem, absolutnie nie nadaje się na bazę technologiczną; nie ma tej precyzji ani odwzorowania parametrów kopyta, które są niezbędne do prawidłowego zaprojektowania konstrukcji. Model podstawowy obuwia to już efekt dalszych etapów pracy i powstaje właśnie na bazie średniej kopii kopyta, nie odwrotnie. Myślę, że sporo uczniów daje się złapać na skróty, bo brakuje im doświadczenia – próbują przeskakiwać etapy, nie rozumiejąc, że każda faza projektowania ma swój sens i nie da się ominąć tego, co sprawdzone w branży. Dlatego tak ważne jest, żeby trzymać się dobrych praktyk: najpierw precyzyjna średnia kopia kopyta w siatce geometrycznej, dopiero potem kolejne kroki konstrukcyjne. Bez tego technologia obuwia robi się po prostu nieprzewidywalna, a końcowy produkt rzadko spełnia oczekiwania użytkownika.