Kwalifikacja: MOD.10 - Organizacja i prowadzenie procesów wytwarzania obuwia

W temacie impregnacji nici naturalnych w obuwnictwie łatwo wpaść w pułapki myślowe. Często sądzi się, że przez impregnację nitka lepiej przylega do materiału – to jednak nie jest główny cel tego procesu. Tak naprawdę, impregnacja przede wszystkim ma chronić nić przed działaniem wilgoci, a nie poprawiać jej przyczepność czy kleistość. Nici naturalne z natury są dość chłonne, więc jeśli nie zabezpieczymy ich odpowiednio, szybko mogą zacząć chłonąć wodę, a to prowadzi do gnicie, osłabienia i pękania podczas użytkowania obuwia. Kolejna wątpliwa teza, że impregnacja zwiększa nasiąkliwość, jest zupełnie odwrotna do rzeczywistości – impregnacja właśnie zmniejsza nasiąkliwość, dzięki czemu nici nie wchłaniają wilgoci. Jeśli chodzi o kwestie wytrzymałościowe, to źle zaimpregnowane nici, owszem, mogą stracić nieco na wytrzymałości, ale prawidłowa impregnacja raczej chroni, niż szkodzi. Najczęstszy błąd to mylenie funkcji impregnacji z funkcją kleju lub środka wzmacniającego strukturę włókna. W praktyce, zarówno w zakładach rzemieślniczych, jak i dużych fabrykach, impregnacja stosowana jest głównie po to, by nici nie chłonęły wody i nie były pożywką dla grzybów czy bakterii. Bez tego szew szybko traci swoje właściwości, a całe obuwie może się rozpaść. Takie są realia branży, a dobre praktyki technologiczne jasno podkreślają wagę impregnacji w aspekcie ochrony przed wodą i gniciem, nie przyleganiem ani innymi, pobocznymi cechami.