Kwalifikacja: MOD.10 - Organizacja i prowadzenie procesów wytwarzania obuwia
Zawód: Technik obuwnik
Kategorie: Materiały obuwnicze Kontrola jakości Sprzęt i narzędzia
Próbkę skóry zamocowano w płycie roboczej przyrządu i obciążono wrzeciono do 725 g, na tarczę założono zwilżony krążek filcu. Następnie zwolniono uchwyt przyrządu tak, aby krążek filcu spoczywał na skórze i uruchomiono silnik. Opisaną metodą można zbadać wytrzymałość powłoki skóry na
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybrałeś bardzo dobrze – ta metoda faktycznie służy do badania odporności skóry na tarcie mokre. W praktyce laboratoryjnej zawsze zwraca się uwagę na to, w jaki sposób powłoka skóry znosi kontakt z wilgotnym środowiskiem i ścieraniem. Właśnie dlatego w tym teście używa się krążka filcowego zwilżonego wodą, aby możliwie najlepiej odwzorować warunki użytkowania wyrobów skórzanych – butów, odzieży czy tapicerki, które często spotykają się z wilgocią i tarciem jednocześnie. Takie badania są zgodne z normami branżowymi, np. PN-EN ISO 11640, gdzie opisuje się metody badania odporności kolorów i powierzchni skóry na tarcie na mokro i sucho. Z mojego doświadczenia wynika, że test ten jest nie tylko rutynowy, ale wręcz niezbędny w ocenie jakości skóry garbarskiej – zwłaszcza jeśli produkt ma być użytkowany w warunkach podwyższonej wilgotności. Dobrą praktyką jest prowadzenie takich testów zarówno dla nowych, jak i znanych już gatunków skóry, bo każda partia potrafi się różnić odpornością. No i najważniejsze: testy mokrego tarcia pozwalają przewidzieć, czy kolor lub powłoka będą się ścierać przy prawdziwym użytkowaniu – to cenna wiedza przy produkcji wysokiej klasy galanterii czy tapicerek samochodowych.