Kwalifikacja: MOD.10 - Organizacja i prowadzenie procesów wytwarzania obuwia

Wybór tektury na zakładki nie jest przypadkowy i wymaga wzięcia pod uwagę specyficznych właściwości użytkowych produktu. Często spotykanym błędem jest przekonanie, że wytrzymałość na wielokrotne zginanie lub odporność na ścieranie nie mają większego znaczenia dla tak niepozornego przedmiotu, jak zakładka. Tymczasem zakładki bardzo często są używane w warunkach dalekich od laboratoryjnych – bywają naginane, przekładane, trzymane w dłoniach, a nawet wrzucane do toreb czy plecaków bez żadnego zabezpieczenia. Jeśli tektura ma niską wytrzymałość na zginanie, szybko pojawiają się na niej nieestetyczne załamania lub nawet pęknięcia, które w konsekwencji prowadzą do szybkiego zużycia lub całkowitego zniszczenia produktu. Z kolei niska odporność na ścieranie powoduje, że powierzchnia zakładki wyciera się podczas kontaktu z papierem i skórą, przez co nadrukowane napisy lub grafiki stają się nieczytelne, a sam materiał traci walory estetyczne. W praktyce nie powinno się wybierać tektury, która nie łączy obu tych cech, bo nawet jeśli jedna właściwość jest na wysokim poziomie, brak drugiej szybko ujawnia się w codziennym użytkowaniu. Mylenie priorytetów w tym zakresie często wynika z niedoceniania realnych warunków użytkowania lub z założenia, że zakładka jest produktem jednorazowym, co wcale nie jest prawdą – większość osób korzysta z jednej zakładki przez dłuższy czas. Profesjonalne podejście do projektowania i produkcji materiałów papierniczych jasno wskazuje, że tylko połączenie wysokiej wytrzymałości na zginanie i odporności na ścieranie gwarantuje długotrwałą funkcjonalność oraz satysfakcję użytkownika. Warto inspirować się tu praktykami branżowymi, gdzie normy jakościowe są traktowane bardzo serio, szczególnie w przypadku produktów mających służyć przez dłuższy czas.