Kwalifikacja: BPO.02 - Ochrona osób i mienia
Do metod przymusu bezpośredniego stosowanych przez pracowników ochrony nie wlicza się
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'broni palnej bojowej' jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami i standardami związanymi z używaniem środków przymusu bezpośredniego przez pracowników ochrony, broń palna nie jest uznawana za środek, którym mogą oni się posługiwać w ramach swoich uprawnień. Pracownicy ochrony są zobowiązani do stosowania proporcjonalnych i adekwatnych środków przymusu, a broń palna bojowa, z uwagi na swoje destrukcyjne właściwości, nie wpisuje się w ramy dozwolonych metod działania w sytuacjach zagrożenia. W praktyce ochroniarze mogą posługiwać się takimi środkami jak chwyt obezwładniający czy pałka obronna, które są w stanie skutecznie neutralizować agresywne zachowania bez narażania życia i zdrowia osób trzecich. Zgodnie z zasadą minimalnej ingerencji, pracownicy ochrony powinni dążyć do rozwiązywania konfliktów w sposób nieagresywny, a użycie siły powinno być ostatecznością. Warto również zaznaczyć, że w niektórych sytuacjach dozwolone jest użycie psów obronnych, które wspomagają pracowników ochrony w działaniach prewencyjnych i interwencyjnych, jednak ich użycie również musi być zgodne z zasadami proporcjonalności.
Odpowiedzi, które zakładają, że siła fizyczna, pies obronny oraz pałka obronna mogą być uznawane za środki przymusu bezpośredniego stosowane przez pracowników ochrony, nie uwzględniają kluczowych zasad i regulacji branżowych, które określają ramy prawne stosowania takich środków. Siła fizyczna, w tym chwyty obezwładniające, jest akceptowalna w sytuacjach, gdy zachowanie osoby stanowi zagrożenie dla innych, jednak jej użycie musi być zgodne z zasadą proporcjonalności, co oznacza, że nie może przekraczać tego, co jest niezbędne do obezwładnienia agresora. Podobnie, pies obronny jest narzędziem, które może wspierać działania ochrony, ale również musi być używany zgodnie z przepisami. Z kolei pałka obronna wielofunkcyjna jest uznawana za środek przymusu, jednak jej zastosowanie również powinno być odpowiednio uregulowane w wewnętrznych procedurach ochrony. Użycie tych środków wiąże się z odpowiedzialnością prawną i koniecznością uzasadnienia ich stosowania w określonych sytuacjach. Błąd w myśleniu polega na myleniu akceptowalnych środków przymusu z bronią palną, która w żadnym razie nie powinna być w gestii pracowników ochrony bez odpowiednich uprawnień i w sytuacjach, które tego nie wymagają. Należy zawsze kierować się zasadą minimalnej agresji oraz dążyć do jak najszybszego rozwiązania sytuacji bez użycia przemocy.