Poprawna odpowiedź to 120%, ponieważ zaleca się, aby obiekt rejestrowany w systemach CCTV zajmował co najmniej 120% wysokości ekranu, gdy rozdzielczość systemu przekracza 400 linii telewizyjnych. Taki rozmiar obiektu na ekranie zapewnia odpowiednią jakość obrazu oraz umożliwia efektywną identyfikację osób. W praktyce, większa wysokość obiektu na ekranie przyczynia się do lepszej detekcji cech charakterystycznych, takich jak rysy twarzy czy detale ubioru. W branży ochrony i monitorowania, standardy takie jak ANS M (American National Standards) oraz wytyczne dotyczące projektowania systemów CCTV podkreślają znaczenie odpowiedniej skali obiektów w kontekście ich identyfikacji. W sytuacjach kryzysowych, kiedy konieczne jest szybkie zidentyfikowanie osoby, właściwe ustawienie rozmiaru obiektu na monitorze zwiększa szanse na skuteczne działanie służb porządkowych. Dlatego projektanci systemów CCTV powinni zawsze uwzględniać te parametry w swoich instalacjach.
Wybór odpowiedzi 50%, 75% lub 250% jako zalecanych rozmiarów obiektu w kontekście identyfikacji w systemach CCTV jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, odpowiedzi te nie uwzględniają kluczowego aspektu rozdzielczości obrazu. W przypadku systemów CCTV o rozdzielczości powyżej 400 linii telewizyjnych, zaleca się, aby obiekt rejestrowany zajmował minimum 120% wysokości ekranu, co wynika z potrzeby zapewnienia wystarczającej ilości szczegółów do poprawnej identyfikacji. Odpowiedzi na poziomie 50% i 75% są zbyt niskie, co prowadzi do utraty wielu istotnych szczegółów, które mogą być krytyczne w sytuacjach wymagających identyfikacji. Często użytkownicy tych systemów mogą popełniać błąd polegający na zakładaniu, że mniejszy rozmiar obiektu nie wpływa znacząco na jakość obrazu, co jest mylnym podejściem. Z kolei odpowiedź 250% jest niepraktyczna, ponieważ nadmiarowy rozmiar obiektu nie tylko nie przynosi dodatkowych korzyści w identyfikacji, ale może wręcz prowadzić do zniekształcenia obrazu, co utrudnia analizę. Ostatecznie, kluczowe w projekcie systemu CCTV jest dostosowanie parametrów do realnych warunków obserwacji oraz potrzeb identyfikacyjnych, a odpowiednie standardy i wytyczne powinny być zawsze brane pod uwagę w celu osiągnięcia optymalnych rezultatów.