Aby określić minimalną liczbę pracowników potrzebnych do ochrony obiektu w systemie dwuzmianowym, należy uwzględnić wymagania dotyczące obsady posterunków oraz stanowiska dowódcy zmiany. W przypadku czterech jednoosobowych posterunków i jednego dowódcy zmiany mamy łącznie pięć stanowisk do obsadzenia, które pracują w systemie zmianowym. Przy założeniu, że każda zmiana trwa 12 godzin, to w ciągu doby (24 godziny) potrzebne są dwie zmiany, co oznacza, że każdy posterunek wymaga dwóch pracowników dziennie. Tak więc dla czterech posterunków mamy 4 posterunki x 2 pracowników = 8 pracowników. Do tego dochodzi jeszcze dowódca zmiany, co daje w sumie 8 + 1 = 9 pracowników. Jednak, aby zapewnić odpowiednią rotację i uwzględnić ewentualne absencje lub dni wolne, minimalną liczbą pracowników, aby system był funkcjonalny i zgodny z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bezpieczeństwem, jest 10 osób. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być organizacja pracy w firmach ochroniarskich, które muszą zapewnić ciągłość ochrony.
Wybór 18, 20 lub 24 osób jako minimalnej liczby pracowników do ochrony obiektu opiera się na nieprawidłowym założeniu dotyczącym obsady zmiany oraz liczby pracowników wymaganych do pełnienia poszczególnych ról. Zbyt wysoka liczba sugerowanych pracowników wynika z błędnego zrozumienia zasad funkcjonowania systemu zmianowego. W przypadku 18 osób, można by pomyśleć, że każdy z posterunków wymaga większej liczby pracowników na zmianie, co nie jest zgodne z zasadami efektywnej obsady. Podobnie, wybór 20 lub 24 osób może sugerować, że uwzględnia się zbyt dużą liczbę zmienników, co w praktyce nie jest konieczne. Efektywne planowanie zasobów ludzkich w ochronie obiektów wymaga analizy rzeczywistych potrzeb oraz optymalizacji grafiku, tak aby zminimalizować liczbę pracowników, zapewniając jednocześnie pełne pokrycie wszystkich stanowisk. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każda zmiana musi być obsadzona wyższą liczbą pracowników niż jest to rzeczywiście wymagane. Właściwa obsada opiera się na analizie ryzyka, które uwzględnia specyfikę obiektu oraz potencjalne zagrożenia, co pozwala na efektywne zarządzanie zespołem w zgodzie z regulacjami branżowymi oraz standardami ochrony.