Kwalifikacja: BPO.02 - Ochrona osób i mienia

Wybór Szefa Sztabu Generalnego, Ministra Obrony Narodowej lub Prezesa Rady Ministrów jako najwyższego zwierzchnika sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oparty jest na niewłaściwym zrozumieniu roli i kompetencji tych urzędników. Szef Sztabu Generalnego jest odpowiedzialny za organizację, przygotowanie i prowadzenie działań operacyjnych oraz za doradztwo w sprawach militarnych, ale nie posiada uprawnień do podejmowania decyzji na poziomie strategicznym, co jest zarezerwowane dla Prezydenta. Minister Obrony Narodowej zarządza bieżącymi sprawami wojska oraz administracją obrony, jednak również nie ma statusu najwyższego zwierzchnika. Jego działanie podlega Prezydentowi, co oznacza, że jest odpowiedzialny przed nim, a nie samodzielnie. Prezes Rady Ministrów koordynuje działania rządu, ale nie ma bezpośredniego nadzoru nad siłami zbrojnymi. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie funkcji zarządzających z funkcją zwierzchnictwa. W systemach demokratycznych kluczowym jest, aby struktura dowodzenia była jasno określona, co ogranicza ryzyko chaosu w decyzjach obronnych i zapewnia spójność działań w zakresie bezpieczeństwa narodowego.