Odpowiedź "ujęcia" jest poprawna, ponieważ pracownik ochrony, w ramach swoich kompetencji, ma prawo do ujęcia osoby, która popełniła przestępstwo na terenie, który nie jest objęty jego bezpośrednią ochroną, o ile spełnione są określone warunki. Prawo to jest uregulowane w przepisach prawa, które przyznają ochroniarzom możliwość interwencji w celu zapewnienia bezpieczeństwa, a także zapobiegania dalszym przestępstwom. Na przykład, jeśli pracownik ochrony zauważy kradzież w sklepie, ma prawo ująć sprawcę i przekazać go w ręce policji. Dobrą praktyką w takich sytuacjach jest zachowanie ostrożności i oraz przestrzeganie procedur wewnętrznych firmy, aby uniknąć naruszenia praw obywatelskich. Ujęcie powinno być przeprowadzone w sposób, który minimalizuje ryzyko dla wszystkich stron, a także powinno być udokumentowane w odpowiednich raportach. Warto także zaznaczyć, że ujęcie nie oznacza aresztowania, które jest zastrzeżone dla funkcjonariuszy policji, co podkreśla różnicę w uprawnieniach między tymi dwoma grupami zawodowymi.
Nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie sugerują różne formy interwencji, które nie są uprawnieniami pracownika ochrony w sytuacjach poza granicami chronionego obiektu. Legitymowanie, które często mylnie uznawane jest za uprawnienie pracowników ochrony, w istocie należy do kompetencji funkcjonariuszy policji i innych służb porządkowych. Pracownik ochrony nie ma prawa wymagać od osób trzecich okazania dokumentów tożsamości, co może prowadzić do naruszeń praw obywatelskich oraz sytuacji, w których ochrona przekracza swoje kompetencje. Aresztowanie również jest wyłączną prerogatywą policji, a jego przeprowadzenie przez pracownika ochrony mogłoby skutkować odpowiedzialnością prawną. Z kolei zatrzymanie, podobnie jak aresztowanie, nie jest dozwolone w przypadku ochrony obiektów w sytuacjach poza ich granicami. Tego rodzaju interwencje mogą być postrzegane jako naruszenia wolności osobistej, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. Kluczowe jest, aby pracownicy ochrony rozumieli granice swoich uprawnień i działali zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych oraz konfliktów z osobami, które mogłyby poczuć się zagrożone lub niesprawiedliwie traktowane przez ochronę.