Wybór opcji dotyczącej kontroli, czy nie są wynoszone przez osoby do tego nieuprawnione materiały o charakterze informacji niejawnych, jest kluczowy w kontekście ochrony obiektów, w których prowadzone są prace naukowo-badawcze. Tego rodzaju materiały mogą zawierać wrażliwe dane dotyczące technologii, badań czy innowacji, które, w przypadku ich wycieku, mogą prowadzić do strat finansowych oraz naruszenia konkurencyjności firmy. W praktyce, instytucje zajmujące się badaniami często wdrażają procedury zabezpieczające, takie jak systemy kontroli dostępu, szkolenia dla pracowników w zakresie ochrony informacji oraz monitoring obiektów. Przykładem może być wprowadzenie kart dostępu dla pracowników, które ograniczają dostęp do określonych stref, oraz przeprowadzanie regularnych szkoleń dotyczących ochrony danych i informacji niejawnych. Dobre praktyki wymagają także, aby osoby mające dostęp do wrażliwych informacji były regularnie weryfikowane, co jest zgodne z normami ISO 27001 dotyczącymi zarządzania bezpieczeństwem informacji.
Wybór innych opcji związany z ochroną obiektu może wydawać się logiczny, jednak nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest zabezpieczenie informacji niejawnych. Ciągła obserwacja osób wchodzących na teren zakładu pod kątem wnoszenia materiałów wybuchowych, choć istotna w kontekście fizycznego bezpieczeństwa, nie jest wystarczająca dla obiektów, w których przechowywane są wrażliwe dane. Tego rodzaju obserwacja nie odnosi się bezpośrednio do zagrożeń związanych z utratą informacji. Podobnie, wykonywanie obchodu terenu wzdłuż ogrodzenia, aby zapobiec przerzucaniu przedmiotów, również nie dotyczy bezpośrednio kwestii ochrony poufnych informacji. Kontrola zawartości toreb i plecaków w kontekście wynoszenia przedmiotów metalowych również nie jest adekwatna. Chociaż może to pomóc w wykrywaniu niebezpiecznych przedmiotów, nie ma zastosowania w zakresie ochrony danych i informacji. Typowym błędem myślowym jest koncentrowanie się na fizycznych aspektach ochrony obiektu, podczas gdy bezpieczeństwo informacji jest równie, jeśli nie bardziej, krytyczne. Odpowiednie zabezpieczenie informacji niejawnych powinno być traktowane jako priorytet w każdym planie ochrony obiektu, szczególnie jeśli dotyczy to miejsc, gdzie prowadzone są badania naukowe.