Kwalifikacja: BPO.02 - Ochrona osób i mienia
Kategorie: Prawo i uprawnienia Ochrona osób Wyposażenie i środki przymusu
Pracownik ochrony może zrezygnować z wezwania osoby do przestrzegania przepisów prawa oraz poinformowania o zastosowaniu siły, gdy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia lub wolności pracownika ochrony lub innej osoby jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w sytuacjach, gdzie istnieje realne i nagłe zagrożenie, pracownik ochrony ma prawo do podjęcia działań niezwłocznych. W takich przypadkach, zgodnie z zasadą proporcjonalności oraz konieczności, odstąpienie od wezwania do zachowania zgodnego z prawem jest uzasadnione. Przykładem może być sytuacja, w której osoba wykazuje agresywne zachowanie i zagraża zdrowiu innych. W takim przypadku ochrona nie musi stosować się do procedury wezwania, a może natychmiast użyć środków przymusu bezpośredniego. Dobrze przeszkoleni pracownicy ochrony powinni być w stanie ocenić sytuację i podjąć odpowiednie działania w celu zapewnienia bezpieczeństwa, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w ochronie osób i mienia. Ponadto, sytuacje te są regulowane przez kodeksy etyczne oraz standardy branżowe, które podkreślają znaczenie szybkiej reakcji w obliczu zagrożenia.
Podejście związane z silniejszą budową ciała osoby wzywanej oraz jej wpływem alkoholu lub innych środków psychoaktywnych jest błędne, ponieważ nie może stanowić podstawy do odstąpienia od wezwania. Pracownik ochrony powinien w pierwszej kolejności próbować rozwiązać sytuację w sposób pokojowy, a użycie siły fizycznej powinno być ostatecznością. Często zdarza się, że błędne przekonanie o konieczności szybkiej reakcji w obliczu agresji opiera się na subiektywnych odczuciach, co prowadzi do przewartościowania sytuacji i narażenia na poważne konsekwencje. Kolejna koncepcja, związana z używaniem broni palnej w przypadku niepodporządkowania się wezwaniu, jest również nieprawidłowa, ponieważ użycie broni powinno być zgodne z ściśle określonymi normami prawnymi i procedurami, które wymagają wcześniejszego wyczerpania innych możliwości. Takie myślenie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, gdyż może zachęcać do nieuzasadnionego użycia przemocy. Dodatkowo, wybór chwytów obronnych lub transportowych jako uzasadnienia do odstąpienia od wezwania jest mylny, ponieważ środki przymusu powinny być stosowane w określonych warunkach i w odpowiedzi na konkretne zagrożenie, a nie jako reakcja na nieposłuszeństwo. Właściwa ocena sytuacji oraz stosowanie się do przyjętych norm etycznych i prawnych w ochronie są kluczowe, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno pracownikom ochrony, jak i osobom, których dotyczy interwencja.