Kwalifikacja: BPO.02 - Ochrona osób i mienia
Osoba odpowiedzialna za ochronę ma prawo użyć kajdanek jako środka przymusu bezpośredniego w celu
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Pracownik ochrony osobistej ma prawo zastosować kajdanki, aby zapobiec czynnej napaści na osobę ochranianą, co jest zgodne z zasadami przymusu bezpośredniego. W sytuacjach, gdy zachowanie napastnika wskazuje na zamiar użycia przemocy, ochrona ma obowiązek działać w celu zapewnienia bezpieczeństwa. Przykładem może być sytuacja, gdy nieznajomy zbliża się z zamiarem zaatakowania osoby chronionej – wówczas użycie kajdanek staje się uzasadnione i proporcjonalne do zagrożenia. Zgodnie z wytycznymi organizacji ochroniarskich, stosowanie środków przymusu musi być zawsze adekwatne do sytuacji i nie może przekraczać granic niezbędnych do ochrony. Dodatkowo, każdy przypadek użycia takich środków powinien być dokumentowany oraz analizowany w kontekście przestrzegania przepisów prawnych i etycznych. To podejście gwarantuje, że ochrona działa w ramach swoich kompetencji i zgodnie z obowiązującym prawem.
Zastosowanie kajdanek w sytuacjach innych niż bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia osoby chronionej może naruszać zasady legalności i proporcjonalności w działaniu ochrony osobistej. Odpowiedzi dotyczące zapobiegania czynowi o charakterze nieobyczajnym lub odizolowania napastnika nie uwzględniają kontekstu prawnego, który ściśle określa, kiedy można używać przymusu bezpośredniego. Użycie kajdanek w celu zapobieżenia nieobyczajnym zachowaniom może być uważane za przesadne, a tym samym niezgodne z zasadą proporcjonalności, ponieważ nie każde nieodpowiednie zachowanie stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa. W kontekście odizolowania napastnika, pracownik ochrony powinien stosować inne metody, takie jak wezwanie wsparcia lub próba deeskalacji sytuacji, aby uniknąć potencjalnych konsekwencji prawnych wynikających z użycia kajdanek w nieodpowiednich okolicznościach. Odpowiedź dotycząca uniemożliwienia samookaleczenia również nie jest prawidłowa, ponieważ w sytuacjach zagrożenia zdrowia lub życia należy przede wszystkim skupić się na zapewnieniu pomocy medycznej oraz psychologicznej, zamiast stosować środki przymusu, które mogą pogorszyć sytuację. Warto pamiętać, że ochrona osobista operuje w ramach złożonego systemu prawnego, który wymaga precyzyjnego rozumienia okoliczności, w jakich można stosować przymus.