Kwalifikacja: BPO.02 - Ochrona osób i mienia
Kategorie: Prawo i uprawnienia Ochrona osób Wyposażenie i środki przymusu
Osobie zajmującej się zapewnieniem ochrony osobistej zabrania się używania siły fizycznej w formie technik
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "ataku" jest poprawna, ponieważ pracownik ochrony osobistej nie ma prawa stosować siły fizycznej w sposób, który mógłby być uznany za atak. Zgodnie z zasadami użycia siły, ochrona osobista powinna bazować na technikach obronnych oraz obezwładniających, które mają na celu zabezpieczenie osoby chronionej bez wywoływania nieuzasadnionej agresji. Atakowanie kogoś, niezależnie od okoliczności, może prowadzić do naruszenia prawa oraz zasad etyki zawodowej. W sytuacjach zagrożenia, ochrona osobista powinna stosować techniki transportowe i obronne, które umożliwiają neutralizację zagrożenia poprzez unikanie konfrontacji, a w razie konieczności, zabezpieczenie osoby chronionej bez nadmiernej przemocy. Dobrym przykładem może być użycie technik deeskalacji, które stawiają na pierwszym miejscu komunikację i unikanie przemocy.
Wybór odpowiedzi, które sugerują akceptowalność stosowania siły fizycznej w postaci technik transportowych, obrony lub obezwładniania, może prowadzić do nieporozumień co do roli pracownika ochrony osobistej. Techniki transportowe i obronne w rzeczywistości mogą być stosowane w sytuacjach, gdy zachowanie pracownika jest zgodne z zasadami proporcjonalności oraz zasadą konieczności, które są kluczowe w kontekście użycia siły. Koncepcja obezwładniania również odnosi się do obrony przed ewentualnymi atakami, ale jej zastosowanie musi być starannie przemyślane, aby nie przekroczyć granicy dozwolonej reakcji. Pojęcie ataku jest jednak zupełnie inne; definicja ataku zakłada celowe wywołanie szkody lub zagrożenia dla drugiej osoby, co w kontekście ochrony osobistej jest nie do przyjęcia. Zastosowanie siły w formie ataku narusza zasady etyki zawodowej oraz standardy branżowe, które podkreślają konieczność działania w ramach prawa i poszanowania godności osób, nawet w sytuacjach konfliktowych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że ochrona osobista ma prawo do działań, które mogą być postrzegane jako agresywne w obronie osoby chronionej. W rzeczywistości, odpowiedzialność pracownika ochrony osobistej polega na zapewnieniu bezpieczeństwa przy minimalizacji użycia siły, co jest istotne zarówno z perspektywy prawnej, jak i etycznej.