Legitymowanie osób w celu ustalenia ich tożsamości jest jedną z kluczowych kompetencji służb informacyjnych, która wynika z ich roli w zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego. Proces ten ma na celu weryfikację tożsamości osób, które mogą być podejrzane o działania niezgodne z prawem, a także tych, które mogą stanowić zagrożenie dla innych. Praktyczne zastosowanie legitymowania odbywa się w sytuacjach, gdy funkcjonariusze mają uzasadnione przypuszczenia dotyczące związków danej osoby z przestępczością lub innymi działaniami zagrażającymi bezpieczeństwu. Wysokie standardy i dobre praktyki w tej dziedzinie wymagają, aby legitymowanie odbywało się zgodnie z przepisami prawa, z poszanowaniem godności osobistej i praw człowieka. Przykładem może być sytuacja, w której służby informacyjne na miejscu zdarzenia, takiego jak zamach, przeprowadzają legitymowanie, aby zidentyfikować potencjalnych świadków lub podejrzanych, co może być kluczowe dla prowadzenia śledztwa i zabezpieczenia dowodów.
Zatrzymanie osób szczególnie niebezpiecznych, odmowa wydania pozwolenia na organizację imprezy masowej oraz użycie broni palnej w przypadku odparcia zamachu to aspekty, które choć mogą wydawać się związane z działalnością służb informacyjnych, nie są w rzeczywistości ich podstawowymi uprawnieniami. Zatrzymanie osób wymaga spełnienia szczególnych warunków prawnych i najczęściej jest uprawnieniem innych służb, takich jak policja. Służby informacyjne mają za zadanie zbierać informacje i analizować dane, a nie przeprowadzać operacje zatrzymania. Co więcej, odmowa wydania pozwolenia na organizację imprezy masowej to działanie, które leży w gestii odpowiednich organów administracyjnych, a nie służb informacyjnych. Użycie broni palnej to kwestia szczególnie delikatna; w przypadku zagrożenia życia, zasadniczą rolę odgrywają przepisy dotyczące użycia siły, które są regulowane w odrębny sposób. Podejścia polegające na poszerzaniu kompetencji służb informacyjnych o te aspekty mogą prowadzić do nieporozumień dotyczących ich ról i odpowiedzialności w systemie bezpieczeństwa publicznego, co z kolei może wpływać na efektywność działań w zakresie prewencji przestępczości i ochrony obywateli.