Karta stałego pobytu wydana przez wojewodę jest dokumentem urzędowym, który potwierdza legalny pobyt cudzoziemca na terenie Polski. Zawiera ona istotne dane identyfikacyjne, takie jak imię, nazwisko, data urodzenia, numer PESEL (jeśli został nadany), a także informacje dotyczące statusu pobytowego. Dzięki tym danym, korzystając z karty stałego pobytu, organy państwowe oraz instytucje mogą jednoznacznie ustalić tożsamość cudzoziemca. Przykładem zastosowania takiej karty może być ubieganie się o usługi publiczne, takie jak dostęp do systemu ochrony zdrowia, czy możliwość podjęcia pracy, dla której wymagana jest weryfikacja statusu pobytowego. Zgodnie z polskim prawodawstwem oraz standardami europejskimi, dokumenty wydane przez właściwe organy administracji publicznej mają wysoką moc dowodową, co czyni kartę stałego pobytu kluczowym dokumentem w kontekście identyfikacji cudzoziemców.
Identyfikator czy karta ubezpieczenia zdrowotnego nie są wystarczającymi dokumentami do ustalenia tożsamości cudzoziemca. Identyfikator, w zależności od kontekstu, może odnosić się do wielu różnych systemów, takich jak numery z systemów informatycznych, które nie są przypisane w sposób jednoznaczny do tożsamości konkretnej osoby. W związku z tym, identyfikator może być mylący i nie dostarcza wystarczających informacji w kontekście potwierdzenia legalności pobytu. Karta ubezpieczenia zdrowotnego, chociaż potwierdza prawo do korzystania z usług medycznych, nie zawiera wszystkich niezbędnych danych identyfikacyjnych, takich jak status pobytowy, co czyni ją nieodpowiednim dokumentem do ustalenia tożsamości w sytuacjach administracyjnych. Karta bankomatowa również nie jest dokumentem tożsamości w sensie prawnym. Choć pozwala na dostęp do środków finansowych, nie zawiera informacji o statusie pobytowym w Polsce ani nie jest potwierdzeniem legalności pobytu. W związku z tym, korzystanie z tych dokumentów w kontekście identyfikacji cudzoziemca może prowadzić do nieporozumień oraz łamania przepisów prawa. Dlatego ważne jest, aby korzystać z odpowiednich, uznawanych dokumentów, takich jak karta stałego pobytu, które są zgodne z obowiązującymi standardami administracyjnymi.