Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska

Wybór odpowiedzi przy użyciu gazów takich jak N2 (azot) i SO3 (trójtlenek siarki) jest oparty na nieporozumieniu co do ich roli w atmosferze. Azot, będący głównym składnikiem atmosfery, nie działa jako gaz cieplarniany. Jego obecność nie wpływa na efekty cieplarniane, ponieważ nie ma zdolności do absorpcji promieniowania podczerwonego. Podobnie, trójtlenek siarki jest gazem, który nie przyczynia się do efektu cieplarnianego; jego obecność w atmosferze związana jest głównie z procesami przemysłowymi oraz spalaniem paliw, ale w procesie atmosferycznym działa głównie jako zanieczyszczenie i może prowadzić do powstawania kwaśnych deszczy. Wybór NO2 (dwutlenek azotu) i SO2 (dwutlenek siarki) również nie jest poprawny. Choć oba te gazy mają swoje własne efekty środowiskowe i zdrowotne, to nie są one uważane za gazy cieplarniane w kontekście przyczyniającym się do zatrzymywania ciepła w atmosferze. Dwutlenek azotu jest bardziej związany z zanieczyszczeniem powietrza i jego wpływem na zdrowie ludzi, a SO2 również nie ma znaczącego wpływu na efekt cieplarniany, mimo że mogą one wpływać na inne aspekty klimatyczne, takie jak tworzenie aerozoli. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie związków chemicznych z ich funkcjami w atmosferze oraz brak zrozumienia, jakie substancje rzeczywiście wpływają na efekt cieplarniany i zmiany klimatyczne.