Wodór nie przyczynia się do niszczenia warstwy ozonowej atmosfery, ponieważ nie posiada właściwości chemicznych, które mogłyby prowadzić do degradacji ozonu. Ozon (O3) w atmosferze stratosferycznej spełnia kluczową rolę w absorbowaniu szkodliwego promieniowania UV, a jego ochrona jest priorytetem w kontekście zdrowia publicznego oraz ochrony środowiska. Wodór jest gazem obojętnym, który w normalnych warunkach nie reaguje z ozonem i nie tworzy związków chemicznych, które mogłyby zniszczyć tę cenną warstwę. W praktyce, wodór znajduje zastosowanie w wielu branżach, w tym w przemyśle chemicznym i energetycznym, jako surowiec do produkcji amoniaku w procesie Haber-Bosch, a także jako alternatywne źródło energii w ogniwach paliwowych, gdzie jego spalanie nie generuje dwutlenku węgla, co przyczynia się do redukcji zanieczyszczeń atmosferycznych. W kontekście ochrony środowiska, promuje się wykorzystanie wodoru jako paliwa, co jest zgodne z globalnymi standardami zrównoważonego rozwoju.
Zarówno tlenek azotu, freon, jak i halon są substancjami, które mają udowodnione działanie destrukcyjne w odniesieniu do warstwy ozonowej. Tlenki azotu, powstające naturalnie w wyniku procesów spalania, a także w wyniku działalności przemysłowej, mogą uczestniczyć w reakcjach chemicznych w atmosferze, prowadząc do rozkładu ozonu. W kontekście ochrony atmosfery, standardy międzynarodowe, takie jak Protokół Montrealski, regulują stosowanie i emisję substancji, które mają potencjał do niszczenia warstwy ozonowej, na przykład freonów i halonów. Freony, zwane także chlorofluorowęglowodorami (CFC), są znane z tego, że w atmosferze ulegają rozkładowi pod wpływem promieniowania UV, uwalniając atomy chloru, które katalizują reakcje niszczące ozon. Halony, stosowane głównie jako środki gaśnicze, również zawierają brom, który jest bardziej efektywny w niszczeniu ozonu niż chlor. Pojmując te kwestie w kontekście ochrony atmosfery, kluczowe jest zrozumienie, że substancje te przyczyniają się do zmniejszenia stężenia ozonu, co prowadzi do zwiększonej ekspozycji na szkodliwe promieniowanie UV, mającego negatywne skutki dla zdrowia ludzi i ekosystemów. Aby skutecznie chronić warstwę ozonową, konieczne jest ograniczenie emisji tych substancji oraz korzystanie z alternatywnych materiałów i technologii, które nie mają negatywnego wpływu na atmosferę.