Filtracja wody, koagulacja zawiesin oraz dezynfekcja to kluczowe procesy stosowane w uzdatnianiu wody, które zapewniają jej odpowiednią jakość do spożycia i użycia. Filtracja wody polega na usuwaniu zanieczyszczeń mechanicznych poprzez wykorzystanie różnych mediów filtracyjnych, takich jak piasek, węgiel aktywny czy membrany. Koagulacja zawiesin to proces, w którym dodaje się substancji chemicznych (koagulantów), takich jak siarczan glinu, które powodują aglomerację drobnych cząsteczek zanieczyszczeń, ułatwiając ich późniejsze usunięcie. Dezynfekcja jest niezbędna do eliminacji patogenów, a najczęściej stosowanymi metodami są chlorowanie, ozonowanie oraz promieniowanie UV. Zgodnie z normami WHO oraz krajowymi regulacjami, efektywne uzdatnianie wody powinno łączyć te metody, aby zapewnić bezpieczeństwo zdrowotne i spełniać wymagania dotyczące jakości wody pitnej.
Utlenianie chemiczne i rektyfikacja nie są procesami typowymi dla uzdatniania wody, a ich zastosowanie w tym kontekście jest mylące. Utlenianie chemiczne może być używane w niektórych specyficznych sytuacjach do usuwania zanieczyszczeń organicznych, ale nie stanowi podstawowej metody uzdatniania. Z kolei rektyfikacja, proces stosowany głównie w technologii separacji substancji w cieczy, nie ma zastosowania w uzdatnianiu wody pitnej. W przypadku ozonowania i naświetlania promieniami gamma, choć są to procesy dezynfekcyjne, nie mogą być uznawane za pełne metody uzdatniania wody. Ozonowanie jest skuteczna metodą dezynfekcji, ale nie usuwa zanieczyszczeń mechanicznych czy chemicznych. Naświetlanie promieniami gamma, mimo że ma zastosowanie w dezynfekcji, również nie rozwiązuje problemów związanych z zanieczyszczeniami fizycznymi. Flotacja i destylacja są procesami, które rzadko znajdują zastosowanie w uzdatnianiu wody przeznaczonej do picia. Flotacja jest stosowana głównie w procesach separacji zanieczyszczeń w przemyśle, natomiast destylacja, choć skuteczna w eliminacji niektórych zanieczyszczeń, jest kosztowna i nieefektywna w dużej skali uzdatniania wody. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to niezrozumienie różnicy między procesami oczyszczania a metodami uzdatniania, co skutkuje mylnym przypisaniem niespecyficznych technik do kontekstu uzdatniania wody.