Nasyp kolejowy jest typowym przykładem elementu antropogenicznej rzeźby terenu, ponieważ jest to forma terenu stworzona przez działalność człowieka. Nasypy kolejowe powstają na skutek budowy linii kolejowych, gdzie ziemia i inne materiały są przemieszczane i uformowane w celu zapewnienia stabilności toru kolejowego. Takie struktury są niezbędne do zapewnienia odpowiednich warunków do transportu kolejowego, a ich projektowanie wymaga uwzględnienia wielu czynników, takich jak nośność gruntu, warunki hydrologiczne oraz wpływ na otoczenie. W praktyce stosuje się różne techniki inżynieryjne, takie jak stabilizacja gruntów i zarządzanie wodami opadowymi, aby nasypy były trwałe i bezpieczne. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla inżynierów i architektów zajmujących się infrastrukturą transportową, gdyż błędy w projektowaniu mogą prowadzić do poważnych problemów, takich jak osuwiska czy uszkodzenia torów. Z tego powodu nasypy kolejowe stanowią istotny element transportu lądowego i mają znaczący wpływ na rozwój infrastruktury.
Głaz narzutowy, jaskinia krasowa oraz pasmo górskie to naturalne formy rzeźby terenu, które nie są rezultatem działalności ludzkiej. Głazy narzutowe to duże kamienie przetransportowane przez lodowce, które osiadają w miejscach, gdzie lód się topnieje. Ich obecność świadczy o procesach geologicznych, które miały miejsce w przeszłości, a nie o ingerencji człowieka. Jaskinie krasowe powstają w wyniku erozji chemicznej skał węglanowych, co jest procesem naturalnym związanym z działaniem wody i dwutlenku węgla w atmosferze. Pasma górskie, jak Karpaty czy Alpy, są wynikiem długotrwałych procesów tektonicznych i erozji, które kształtowały powierzchnię ziemi przez miliony lat. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszelkich form terenu z działalnością człowieka, co prowadzi do niewłaściwego rozumienia pojęcia antropogenicznych rzeźb terenu. Kluczowe dla właściwego rozróżnienia jest zrozumienie, że antropogeniczna rzeźba terenu to wszelkie zmiany w krajobrazie wynikające z działań ludzkich, takie jak budowle, nasypy czy wykopy, które są całkowicie odmienne od form naturalnych. W kontekście nauk geograficznych, fuzja tych pojęć może prowadzić do nieporozumień i błędnych interpretacji w badaniach nad rzeźbą terenu oraz w praktycznych zastosowaniach inżynieryjnych.