Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska

Erozja gleb, zalesianie zboczy gór, zadrzewianie pasów śródpolnych i inne praktyki mające na celu poprawę urodzajności gleby są uznawane za elementy fitomelioracji, ponieważ wprowadzają różnorodność biologiczną i przyczyniają się do ochrony gleb. Uprawa roślin na erodowanych zboczach to jeden z przykładów działań mających na celu stabilizację gleby i redukcję erozji. Wiedza na temat odpowiednich gatunków roślin, które można zastosować w takich warunkach, jest kluczowa dla skuteczności tych działań. Zalesianie i zadrzewianie to również praktyki, które wprowadzają dodatkowe warstwy roślinności, co sprzyja regeneracji ekosystemów glebowych oraz poprawia mikroklimat. Typowym błędem jest przekonanie, że monokultura może być zrównoważona, co prowadzi do degradacji gleby, zmniejszenia różnorodności biologicznej oraz zwiększenia podatności na choroby. W praktyce, zróżnicowane uprawy i integrowanie różnych gatunków prowadzą do lepszej odporności ekosystemu na szkodniki i zmiany klimatyczne, co jest potwierdzone przez szereg badań i standardów dotyczących zrównoważonego rolnictwa. Dobrym przykładem jest agroekologiczne podejście do upraw, które promuje różnorodność jako kluczowy element w zachowaniu zdrowia gleb i produkcji żywności.