Mętność i zapach to wskaźniki, które są klasyfikowane jako parametry fizyczne, co oznacza, że ich pomiar oparty jest na metodyce fizycznej. Mętność jest miarą ilości zawiesin w wodzie, które mogą pochodzić z różnych źródeł, takich jak piasek, muł, glina czy mikroorganizmy. Badanie mętności jest kluczowe dla oceny jakości wody w kontekście jej przydatności do picia, jak i wykorzystania w przemyśle oraz rolnictwie. Pomiar mętności przeprowadza się zazwyczaj za pomocą turbidymetrów, które wykorzystują zasadę rozpraszania światła. Zapach natomiast jest subiektywnym wskaźnikiem, który może wskazywać na obecność substancji organicznych lub nieorganicznych, które wpływają na akceptowalność wody przez użytkowników. W przypadku ścieków, analiza zapachu jest istotna w procesach oczyszczania, ponieważ nieprzyjemne zapachy mogą być wskazówką o nieodpowiednim funkcjonowaniu systemu oczyszczalni. Standardy branżowe, takie jak ISO 7027 dotyczący pomiaru mętności, podkreślają znaczenie właściwych metodologii w badaniach środowiskowych. Przykłady zastosowania obejmują monitorowanie jakości wód powierzchniowych, a także kontrolę procesów technologicznych w oczyszczalniach ścieków.
BZT (Biochemiczne Zapotrzebowanie Tlenu) oraz ChZT (Chemiczne Zapotrzebowanie Tlenu) to dwa istotne wskaźniki jakości wód, ale ich pomiar opiera się na metodach chemicznych, a nie fizycznych. BZT mierzy ilość tlenu, która jest zużywana przez mikroorganizmy w procesie rozkładu materii organicznej, co jest kluczowym wskaźnikiem stopnia zanieczyszczenia wód. Z kolei ChZT określa całkowitą ilość tlenu potrzebną do utlenienia wszystkich substancji organicznych i nieorganicznych w wodzie. Obydwa te wskaźniki są nieocenione w ocenie procesów oczyszczania ścieków oraz ich wpływu na środowisko. W przypadku tlenku rozpuszczonego, jego pomiar również nie należy do metod fizycznych. Tlen rozpuszczony jest kluczowym elementem w ocenie zdrowia ekosystemów wodnych, ale jego pomiar odbywa się za pomocą metod chemicznych, takich jak metoda Winklera. Natomiast odczyn pH, choć jest istotny w kontekście jakości wód, również nie jest pomiarem fizycznym. pH to miara kwasowości lub zasadowości wody, a jego pomiar opiera się na reakcji chemicznej. Zrozumienie różnicy między tymi kategoriami wskaźników jest kluczowe dla prawidłowego monitorowania jakości wody oraz dla realizacji działań zgodnych z przepisami ochrony środowiska. Typowym błędem myślowym jest mylenie metod fizycznych z chemicznymi, co może prowadzić do niewłaściwej klasyfikacji badań i błędnych wniosków dotyczących jakości wód.