Tworzywa sztuczne są rodzajem odpadów, które mogą być spalane w piecach przystosowanych do spalania odpadów komunalnych. Proces ten, nazywany termicznym unieszkodliwianiem odpadów, odbywa się w kontrolowanych warunkach, co minimalizuje emisję szkodliwych substancji do atmosfery. Spalanie tworzyw sztucznych pozwala na odzyskiwanie energii, która może być wykorzystywana do produkcji energii elektrycznej lub ciepła. Wstępna obróbka odpadów, w tym segregacja i przygotowanie, jest kluczowa dla efektywności procesu. Zgodnie z dyrektywami unijnymi, takie jak dyrektywa 2008/98/WE, odpady powinny być poddawane recyklingowi, jednak w przypadku, gdy nie jest to możliwe, spalanie staje się alternatywnym rozwiązaniem. W praktyce, wiele zakładów przetwarzania odpadów posiada systemy filtracji spalin, które redukują emisję zanieczyszczeń, co czyni je bardziej ekologicznymi. Przykłady zastosowania to spalarnie w dużych aglomeracjach, które przyczyniają się do zmniejszenia objętości odpadów oraz odzyskiwania energii.
Odpady metalowe, gruz ceglany oraz szkło nie powinny trafiać do spalarni komunalnej z powodów technologicznych i ekologicznych. Odpady metalowe są materiałem, który jest niezwykle wartościowy w procesie recyklingu. Zamiast spalać metale, które mogą być przetworzone i ponownie użyte, ich spalanie wiązałoby się z utratą cennych surowców. Gruz ceglany z kolei, będący produktem budowlanym, powinien być poddawany procesom recyklingowym lub ponownego wykorzystania w budownictwie, jako materiał do wypełnień lub podbudowy. Spalanie tego rodzaju odpadów mogłoby prowadzić do powstawania niebezpiecznych substancji chemicznych, które nie są przystosowane do procesu termicznego unieszkodliwiania. Szkło również jest surowcem, który powinien być zbierany i przetwarzany w odpowiednich zakładach recyklingowych, a nie spalany. Podczas spalania szkła, nie tylko traci się potencjalną wartość surowcową, ale również tworzy się problem z emisją pyłów i innych zanieczyszczeń. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, to błędne przekonanie, że wszystkie odpady mogą być traktowane jednorodnie, co ignoruje różnorodność materiałów i ich właściwości. Wiedza o właściwych metodach unieszkodliwiania odpadów jest kluczowa dla zrównoważonego zarządzania odpadami oraz ochrony środowiska.