Sucha pozostałość to wskaźnik jakości wody, który określa ilość rozpuszczonych substancji stałych w danym próbce wody. Metoda wagowa polega na odparowaniu wody i zważeniu pozostałych substancji, co daje dokładny wynik ilości suchych pozostałości. Jest to istotne w kontekście analizy wód, ponieważ pomaga ocenić ich czystość i przydatność do różnych celów, na przykład do picia lub do nawadniania. W praktyce, ta metoda jest stosowana w laboratoriach analitycznych, gdzie precyzyjne pomiary są kluczowe. Ponadto, zgodnie z normami ISO, pomiar suchych pozostałości jest uznawany za jedną z podstawowych analiz w zakresie oceny jakości wody. Umożliwia to porównanie z innymi źródłami wody oraz monitorowanie zmian w czasie, co jest niezbędne w zarządzaniu zasobami wodnymi.
Twardość wody odnosi się do stężenia minerałów, takich jak wapń i magnez, które nie są mierzone metodą wagową, lecz często metodą kompleksometryczną z użyciem EDTA. Użytkownicy mogą myśleć, że twardość można określić przez wagę, co jest nieprawidłowe, ponieważ twardość jest wynikiem reakcji chemicznych, a nie bezpośredniego pomiaru masy. Żelazo ogólne jest innym wskaźnikiem, którego pomiar zwykle polega na metodach spektrofotometrycznych, co wyklucza zastosowanie metody wagowej. Użytkownik może błędnie zakładać, że żelazo można zmierzyć poprzez wagę, co jest mylnym podejściem. Odczyn wody to pH, które jest w rzeczywistości mierzony elektrodą pH, a nie wagowo; pomiar pH opiera się na aktywności jonów w roztworze, a nie na ich masie. W takich przypadkach błędy w myśleniu wynikają z mylenia różnych metod analitycznych i ich zastosowań, co prowadzi do nieporozumień w kwestii jakości wody. Ważne jest zrozumienie, że różne parametry wody wymagają różnych metod analizy, a każda z nich ma swoje miejsce w kontekście zapewnienia jakości i bezpieczeństwa wody.