Lej depresji, znany również jako zagłębienie w terenie, powstaje przede wszystkim w wyniku poboru wód podziemnych, co prowadzi do osiadania gruntu. Woda podziemna odgrywa kluczową rolę w stabilizacji struktury gleby, a jej nadmierna eksploatacja może powodować obniżenie poziomu wód gruntowych, co z kolei skutkuje zapadaniem się warstw ziemi. Praktycznym przykładem jest sytuacja w miastach, gdzie intensywne wydobycie wód gruntowych na potrzeby przemysłu lub rolnictwa może prowadzić do powstawania lejów depresyjnych. Właściwe zarządzanie wodami gruntowymi, zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, jest niezbędne do zapobiegania takim zjawiskom. Organizacje zajmujące się gospodarką wodną prowadzą monitoring poziomu wód gruntowych i wprowadzają regulacje dotyczące ich poboru, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w ochronie środowiska. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla planowania przestrzennego oraz ochrony ekosystemów.
Pojęcia związane z powstawaniem lejów depresyjnych często mylone są z innymi procesami geologicznymi, co prowadzi do błędnych wniosków. Obniżenie zalegania surowców mineralnych nie ma bezpośredniego związku z tworzeniem lejów depresyjnych. Choć może wpływać na stabilność terenu, to jest to proces związany z eksploatacją minerałów, a nie z gospodarką wodną. Ruchy tektoniczne skorupy ziemskiej również nie są przyczyną powstawania lejów depresyjnych; są to naturalne procesy geologiczne powodujące deformacje skorupy ziemskiej, które mogą prowadzić do trzęsień ziemi, ale nie powodują one osiadania terenu w sposób związany z poborem wód. Proces erozji wodnej na skarpach, mimo że jest istotny w kontekście degradacji środowiska, także nie odnosi się bezpośrednio do formowania lejów depresyjnych. Błędem jest zakładanie, że wszystkie zmiany w ukształtowaniu terenu są wynikiem erozji; w rzeczywistości, osiadanie terenu związane z działalnością człowieka, głównie związaną z gospodarką wodną, jest kluczem do zrozumienia tego zjawiska. Dlatego ważne jest, aby w analizach geologicznych i hydrologicznych prawidłowo identyfikować przyczyny i skutki, aby unikać mylnych interpretacji.