Metoda Winklera jest uznaną i klasyczną procedurą analityczną stosowaną do pomiaru ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie. Ta metoda opiera się na tytrowaniu, w którym tlen reaguje z manganianem w obecności kwasu siarkowego, co prowadzi do powstania substancji, które jest następnie titrowane z użyciem roztworu tiosiarczanu sodu. Jest to szczególnie istotna technika w monitorowaniu jakości wód w ekosystemach wodnych oraz w badaniach środowiskowych, gdzie tlen rozpuszczony jest kluczowym wskaźnikiem zdrowia ekosystemu. Metoda Winklera jest rekomendowana przez organizacje takie jak EPA (Environmental Protection Agency) oraz ISO (International Organization for Standardization) i uznawana za standard w badaniach hydrochemicznych. Jej dokładność i powtarzalność czynią ją niezastąpionym narzędziem w ocenie stanu wód oraz w badaniach dotyczących wpływu zanieczyszczeń na środowisko. W praktyce, metoda ta jest szeroko stosowana w laboratoriach zajmujących się analizą wód powierzchniowych, gruntowych oraz wód pitnych, co podkreśla jej znaczenie w ochronie zasobów wodnych.
Metody takie jak metoda Nesslera, Volharda i Mohra, mimo że są użyteczne w różnych kontekstach analitycznych, nie są odpowiednie do pomiaru tlenu rozpuszczonego w wodzie. Metoda Nesslera, na przykład, jest wykorzystywana do oznaczania amoniaku, a jej zasada opiera się na reakcji amoniaku z odczynnikiem Nesslera, co prowadzi do powstania barwnego kompleksu. W związku z tym, stosowanie tej metody do analizy tlenu jest błędne, ponieważ nie ma ona żadnych właściwości umożliwiających pomiar stężenia tlenu w wodzie. Podobnie, metoda Volharda jest techniką tytrometryczną przeznaczoną głównie do oznaczania anionów halogenowych oraz innych substancji, a nie tlenu. Z drugiej strony, metoda Mohra jest stosowana w analizach chloru i innych halogenów za pomocą tytrometrii, co także nie ma zastosowania przy pomiarze rozpuszczonego tlenu. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie specyfiki każdej z tych metod i ich przeznaczenia. Każda z nich jest dedykowana dla konkretnego analitu, a błędne przypisanie metody do rodzaju analizy może prowadzić do fałszywych wyników oraz zniekształcenia danych, co w kontekście badań środowiskowych może mieć poważne konsekwencje. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do analizy wybrać odpowiednią metodę, która jest zgodna z rodzajem substancji, którą chcemy zbadać.