Porosty są jednym z najbardziej efektywnych bioindykatorów zanieczyszczeń atmosferycznych ze względu na swoją wrażliwość na zmiany w składzie chemicznym powietrza. Te organizmy są symbiozą grzybów i glonów, co czyni je wyjątkowymi w kontekście oceny jakości środowiska. Ich zdolność do akumulacji metali ciężkich oraz innych zanieczyszczeń, takich jak dwutlenek siarki, sprawia, że mogą być używane do monitorowania zanieczyszczenia powietrza. Porosty reagują na zanieczyszczenia poprzez zmiany w morfologii, a także poprzez obniżenie liczby gatunków w danym obszarze. W praktyce, prowadzenie badań nad porostami umożliwia ocenę stanu ekologicznego terenów zarówno naturalnych, jak i silnie zanieczyszczonych. Na przykład, w wielu krajach europejskich porosty są wykorzystywane jako wskaźniki jakości powietrza, a ich obecność lub brak może świadczyć o stopniu zanieczyszczenia w danym regionie, zgodnie z zaleceniami Europejskiej Agencji Środowiska (EEA).
Glony lądowe, mszaki i drzewa liściaste nie są uznawane za najlepsze bioindykatory zanieczyszczeń atmosferycznych. Glony lądowe, choć mogą być wskaźnikami ekosystemów wodnych, nie wykazują tak wysokiej wrażliwości na zmiany jakości powietrza jak porosty. Ich adaptacja do środowiska wodnego ogranicza ich skuteczność w monitorowaniu zanieczyszczeń atmosferycznych. Mszaki, z kolei, są wrażliwe na zmiany wilgotności i pH gleby, ale nie są dobrze przystosowane do akumulacji metali ciężkich oraz innych zanieczyszczeń powietrza, co znacznie ogranicza ich użyteczność w tej roli. Drzewa liściaste, mimo że mogą wykazywać pewne oznaki stresu spowodowanego zanieczyszczeniami, nie dostarczają tak szybkich i jednoznacznych informacji jak porosty. Często wymagają dłuższego czasu, aby zareagować na zmiany w jakości powietrza, a ich reakcje mogą być zmienne w zależności od gatunku oraz lokalnych warunków środowiskowych. Również ich obecność w ekosystemie może być związana z innymi czynnikami, takimi jak dostępność wody czy rodzaj gleby, co może prowadzić do błędnych wniosków o stanie jakości powietrza. Dlatego, dla skutecznego monitorowania zanieczyszczeń atmosferycznych, kluczowe jest wykorzystanie organizmów, które są bardziej wrażliwe na te zmiany, jak porosty.