Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska
Zawód: Technik ochrony środowiska
Bilans emisji S02 z danego źródła zanieczyszczeń ustala się na podstawie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, która wskazuje na stężenie SO2 w μg/m3 oraz przepływ gazu w emitorze, jest prawidłowa, ponieważ oba te parametry są kluczowe w procesie bilansowania emisji z punktowego źródła zanieczyszczeń. Stężenie oznacza ilość dwutlenku siarki w jednostce objętości gazu, co pozwala na określenie poziomu zanieczyszczenia. Z kolei przepływ gazu, wyrażony w m3/s, informuje nas o objętości gazu emitowanego w danym czasie. Aby poprawnie obliczyć całkowitą emisję, należy zastosować wzór: Emisja (μg/s) = Stężenie (μg/m3) × Przepływ (m3/s). Przykładowo, jeśli stężenie SO2 wynosi 200 μg/m3, a przepływ gazu to 0,5 m3/s, to całkowita emisja wynosi 100 μg/s. Takie podejście jest zgodne z metodyką określoną w standardach ochrony środowiska, jak ISO 14064, które definiują procedury pomiarowe oraz raportowanie emisji gazów cieplarnianych i innych substancji zanieczyszczających.
Odpowiedzi, które opierają się jedynie na stężeniu SO2 w emitorze lub na przepływie gazu, pomijają kluczowe aspekty niezbędne do dokładnego bilansowania emisji. Stężenie SO2 samo w sobie nie daje pełnego obrazu sytuacji, ponieważ nie uwzględnia objętości gazu, który jest emitowany. Na przykład, nawet jeśli stężenie SO2 jest wysokie, ale przepływ gazu jest niski, całkowita emisja może być znikoma. Przykład błędnego myślenia występuje w odpowiedzi, która opiera się na ilości SO2 w mikrogramach w emitorze. Taki pomiar nie odnosi się do dynamicznego procesu emisji i nie uwzględnia zmienności w czasie, co jest kluczowe dla oceny wpływu danego źródła na jakość powietrza. Ponadto, brak uwzględnienia przepływu gazu w odpowiedzialnych metodach pomiaru może prowadzić do nieprecyzyjnych danych, co może mieć konsekwencje w kontekście regulacji prawnych i ochrony zdrowia publicznego. W praktyce, aby odpowiednio zarządzać emisjami, każda analiza powinna być oparta na kombinacji zarówno stężenia, jak i przepływu, co jest podkreślone w wytycznych dotyczących monitorowania i raportowania emisji.