Odpowiedź 10% jest poprawna, ponieważ opiera się na danych z tabeli prognoz ryzyka utraty słuchu, które uwzględniają czas ekspozycji na hałas oraz jego natężenie. Hałas o poziomie 90 dB uznawany jest za bardzo głośny, a ekspozycja na taki poziom przez dłuższy czas zwiększa ryzyko uszkodzenia słuchu. W ciągu 10 lat, jeśli pracownik regularnie przebywa w takim hałasie, ryzyko utraty słuchu wynosi 10%. To ważne, aby pracodawcy i pracownicy zdawali sobie sprawę z tego ryzyka i podejmowali odpowiednie środki ochrony, jak stosowanie ochronników słuchu czy ograniczenie czasu przebywania w hałasie. W praktyce, standardy takie jak OSHA (Occupational Safety and Health Administration) w USA zalecają monitorowanie poziomów hałasu w miejscu pracy i wprowadzenie procedur mających na celu ochronę pracowników przed szkodliwym wpływem hałasu.
Wybór odpowiedzi 24% lub 28% wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie wpływu czasu ekspozycji na hałas na ryzyko utraty słuchu. Te wartości mogą wydawać się uzasadnione, jednak nie uwzględniają one specyfiki podanych danych. Niezwykle ważne jest zrozumienie, że ryzyko utraty słuchu w kontekście hałasu nie jest liniowe. Oznacza to, że nawet niewielkie zmiany w czasie lub poziomie hałasu mogą znacząco wpłynąć na prognozowane ryzyko. Odpowiedzi 24%, 28% czy 37% mogą wynikać z błędnego założenia, że ryzyko wzrasta w stałym tempie, co jest mylnym podejściem. Przykładowo, odpowiedź 37% sugeruje, że tak wysoki poziom ryzyka byłby uzasadniony tylko w sytuacji długotrwałej ekspozycji na znacznie wyższe natężenie hałasu lub w połączeniu z innymi czynnikami ryzyka, co w tym przypadku nie ma miejsca. Warto również zauważyć, że w przemyśle stosuje się normy dotyczące hałasu, takie jak ISO 1999, które pomagają dokładniej określić ryzyko w różnych warunkach pracy. Ignorowanie tych norm może prowadzić do błędnych wniosków oraz niedoszacowania zagrożeń dla zdrowia pracowników.
