Spektrofotometria jest jedną z kluczowych gałęzi analizy miareczkowej, która wykorzystuje pomiar absorbancji światła przez roztwory w celu określenia stężenia substancji chemicznych. Wykreślanie krzywych wzorcowych w tej metodzie opiera się na zasadzie, że intensywność światła pochłanianego przez roztwór jest proporcjonalna do jego stężenia zgodnie z równaniem Beer-Lamberta. Praktyczne zastosowanie spektrofotometrii obejmuje wiele dziedzin, w tym analizę jakości wody, monitorowanie zanieczyszczeń oraz kontrolę procesów przemysłowych. W laboratoriach analitycznych, standardowe procedury wymagają przygotowania serii roztworów o znanym stężeniu, co pozwala na stworzenie krzywej kalibracyjnej. Umożliwia to precyzyjne określenie stężenia nieznanych próbek. Spektrofotometryczne metody analizy są uznawane za jedne z najbardziej wiarygodnych i powtarzalnych, co czyni je powszechnie stosowanymi w laboratoriach na całym świecie.
Manganometria, argentometria i jodometria to różne gałęzie analizy chemicznej, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie wykorzystują metody wykreślania krzywych wzorcowych w sposób charakterystyczny dla spektrofotometrii. Manganometria opiera się na miareczkowaniu manganianem potasu, który jest silnym utleniaczem i używany jest do oznaczania zredukowanych form substancji, takich jak żelazo w próbkach wody. W przypadku argentometrii, kluczowym aspektem jest reaktywność srebra, które reaguje z halogenkami, a jej zastosowanie najczęściej znajduje się w analizie chloridek. Z kolei jodometria korzysta z jodu jako utleniacza w reakcjach redoks, a jej zastosowanie koncentruje się głównie na analizie substancji organicznych i nieorganicznych. Kluczowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest mylenie metod analizy opartej na spektrofotometrii z innymi technikami, które nie wymagają wykreślania krzywych wzorcowych, jak ma to miejsce w przypadku tytułowych technik miareczkowych. W praktyce, każda z wymienionych metod ma swoje unikalne kryteria kalibracji i nie są one w stanie zastąpić precyzyjnych pomiarów spektroskopowych, które wymagają wykreślania charakterystycznych krzywych dla analizy miareczkowej.