Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska

Stosowanie czerni eriochromowej T jako wskaźnika twardości wody jest niewłaściwe, ponieważ jest ona zazwyczaj wykorzystywana do oznaczania obecności jonów metali ciężkich w roztworach, a nie do pomiaru twardości ogólnej. Mimo że czernie eriochromowe zmieniają kolor w obecności jonów miedzi lub ołowiu, ich zastosowanie w kontekście twardości wody nie jest standardem branżowym. Fenoloftaleina to kolejny wskaźnik, który nie nadaje się do oznaczania twardości wody, ponieważ działa w zakresie pH od 8,2 do 10,0, co nie odpowiada zakresowi pH, w którym następuje reakcja z wapniem i magnezem. Stosowanie fenoloftaleiny może prowadzić do błędnych odczytów, ponieważ nie identyfikuje ona odpowiednio końca titracji twardości wody. Oranż metylowy, podobnie jak fenoloftaleina, jest wskaźnikiem kwasowo-zasadowym, który nie jest odpowiedni do oznaczania twardości ogólnej. Użycie tych wskaźników może skutkować niedokładnymi wynikami, co jest szczególnie problematyczne w kontekście regulacji jakości wody, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych wskaźników mogą wynikać z niepełnego zrozumienia ich właściwości chemicznych oraz zastosowania w konkretnej analizie, co podkreśla znaczenie edukacji na temat odpowiednich metod analitycznych w chemii analitycznej.