Średnioroczne stężenie NO2 w powietrzu wynosi 205 ug/m3, wyrażone w ppm wynosi około
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 100 ppm jest prawidłowa, ponieważ przeliczenie stężenia NO2 z jednostek mikrogramów na metr sześcienny (µg/m³) na części na milion (ppm) wymaga zastosowania odpowiedniego przelicznika, który uwzględnia masę cząsteczkową danego związku oraz warunki pomiaru. NO2 ma masę cząsteczkową wynoszącą 46 g/mol. Przyjmując, że 1 ppm odpowiada 1 mg/m³, można przeliczyć stężenie: 1 ppm = 2,053 µg/m³. Dlatego, aby uzyskać odpowiednią wartość w ppm, należy podzielić wartość stężenia NO2 w µg/m³ przez wartość przelicznika: 205 µg/m³ ÷ 2,053 µg/m³/ppm ≈ 100 ppm. Taka konwersja jest istotna w kontekście monitorowania jakości powietrza, gdyż pozwala na porównywanie stężeń różnych substancji w powietrzu oraz ocenę ich wpływu na zdrowie ludzi i środowisko. W praktyce, wiedza ta jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się ochroną środowiska oraz zdrowiem publicznym, którzy często muszą interpretować dane dotyczące zanieczyszczeń powietrza.
Odpowiedzi 1, 2 i 4 są błędne z kilku powodów. Odpowiedź 1, sugerująca wartość 10 ppm, nie uwzględnia właściwego przelicznika, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistego stężenia NO2 w powietrzu. Odpowiedź 2 traktuje o przeliczeniu, ale jest niepoprawna, ponieważ podany przelicznik 2,053 µg/m³ na ppm odnosi się do stężenia 1 ppm, a nie do stężenia NO2. Stosując ten przelicznik, otrzymujemy fałszywe wyniki, co może wprowadzać w błąd osoby zajmujące się pomiarami jakości powietrza. Odpowiedź 4, która sugeruje 0,1 ppm, jest również nieprawidłowa, gdyż jest to skrajnie niska wartość, nieodzwierciedlająca rzeczywistego stężenia zanieczyszczeń. Typowym błędem w podejściu do takich obliczeń jest nieprzemyślenie aspektów związanych z jednostkami oraz brakiem znajomości mas cząsteczkowych substancji. W praktyce, osoby analizujące dane środowiskowe powinny wykazywać się znajomością podstaw chemii oraz umiejętnościami w zakresie przeliczania jednostek, aby unikać mylnych wniosków i skutecznie podejmować decyzje dotyczące ochrony zdrowia i środowiska.