Strefa A jest jedyną strefą, w której stężenie dwutlenku siarki (SO2) w powietrzu nie przekracza poziomu dopuszczalnego, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego i środowiska. Zgodnie z dyrektywami europejskimi oraz krajowymi standardami jakości powietrza, maksymalne stężenie SO2 w powietrzu powinno wynosić 350 µg/m³ w przeciągu godziny i 125 µg/m³ w przeciągu doby. W strefie A monitorowane stężenia nie przekraczają tych wartości, co oznacza, że jest to obszar bezpieczny dla mieszkańców oraz ekosystemu. Zrozumienie lokalizacji strefy A oraz jej jakości powietrza jest istotne dla urbanistów i polityków, którzy mogą podejmować świadome decyzje dotyczące rozwoju przestrzennego oraz regulacji przemysłowych. Przykładowo, w przypadku planowania nowych inwestycji, warto uwzględnić lokalizację potencjalnych źródeł zanieczyszczeń, aby nie przekroczyć dopuszczalnych norm i chronić zdrowie mieszkańców. Wiedza na temat stref powietrznych wspiera także działania w zakresie monitorowania i poprawy jakości powietrza oraz budowy systemów wczesnego ostrzegania przed przekroczeniem norm.
Odpowiedzi wskazujące na strefy B, C oraz D1 są błędne z kilku powodów, które wynikają z nieprawidłowego zrozumienia stref jakości powietrza oraz ich związków z poziomami stężeń zanieczyszczeń. Strefy B i C to obszary, w których stężenie SO2 przekracza dopuszczalne normy, co bezpośrednio wpływa na jakość życia mieszkańców oraz zdrowie publiczne. Często błędnie zakłada się, że wszystkie strefy są równorzędne pod względem jakości powietrza, co prowadzi do nieodpowiednich decyzji, zarówno w zakresie polityki środowiskowej, jak i osobistych wyborów związanych z lokalizacją zamieszkania czy inwestycji. Dodatkowo, strefa D1, która dotyczy wyłącznie ozonu, nie jest powiązana z SO2, co czyni tę odpowiedź jeszcze mniej trafną. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych rodzajów zanieczyszczeń i ich stref, co może prowadzić do nieadekwatnych działań w celu poprawy jakości powietrza. Właściwa interpretacja danych dotyczących stref powietrznych i ich stężeń jest kluczowa dla podejmowania świadomych decyzji w polityce ochrony środowiska oraz w codziennym życiu.
