Ocieplenie klimatu jest wynikiem nadmiernej emisji dwutlenku węgla (CO2) i innych gazów cieplarnianych do atmosfery. CO2, jako główny składnik gazów cieplarnianych, zatrzymuje ciepło w atmosferze, co prowadzi do globalnego wzrostu temperatur. Przykładem tego zjawiska jest zmiana wzorców pogodowych, która wpływa na rolnictwo, ekosystemy oraz zdrowie ludzi. Aby przeciwdziałać ociepleniu klimatu, wiele krajów wdraża standardy dotyczące redukcji emisji gazów cieplarnianych, takie jak Protokół z Kioto czy Porozumienie paryskie. Praktyczne kroki obejmują zwiększenie efektywności energetycznej, rozwój odnawialnych źródeł energii oraz promowanie transportu publicznego. Te działania są kluczowe dla zrównoważonego rozwoju oraz ochrony naszej planety na przyszłość.
Kwaśne deszcze, dziura ozonowa i smog fotochemiczny to zjawiska, które choć mają związek z ochroną środowiska, nie są bezpośrednio związane z nadmierną emisją CO2. Kwaśne deszcze powstają w wyniku emisji tlenków siarki i azotu, które reagują z wodą w atmosferze, tworząc kwasy. To zjawisko wpływa negatywnie na gleby, wody i ekosystemy, ale nie wynika bezpośrednio z CO2. Dziura ozonowa odnosi się do zubożenia warstwy ozonowej w stratosferze, głównie spowodowanego stosowaniem substancji chemicznych, takich jak freony. Choć zmiany klimatyczne mogą pośrednio wpływać na warunki atmosferyczne, nie są one bezpośrednim skutkiem emisji CO2. Smog fotochemiczny z kolei to wynik reakcji chemicznych, które zachodzą pod wpływem promieni słonecznych w obecności zanieczyszczeń powietrza, takich jak tlenki azotu i lotne związki organiczne, a nie CO2. Te nieporozumienia mogą wynikać z tendencyjnego postrzegania zjawisk środowiskowych jako bezpośrednio powiązanych z jedną substancją, jaką jest CO2, co prowadzi do ignorowania złożoności problemów ekologicznych oraz wieloaspektowych działań, jakie są potrzebne do ich rozwiązania.