Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska

Wybór odpowiedzi dotyczącej Linneusza, Liebiga czy Mendla wskazuje na nieporozumienie w zakresie zrozumienia podstaw ekologicznych. Linneusz był pionierem w systematyce organizmów, ale jego prace nie dotyczyły wpływu czynników środowiskowych na przetrwanie gatunków. Jego klasyfikacja organizmów miała na celu uporządkowanie biologicznej różnorodności, a nie badanie interakcji między organizmami a ich środowiskiem. Z kolei prawo Liebiga, znane jako prawo minimum, odnosi się do tego, że rozwój roślin jest ograniczany przez czynnik, który występuje w najmniejszej ilości. Choć to podejście ma swoje zastosowanie w agronomii, nie obejmuje pełnego spektrum tolerancji organizmów, co jest kluczowe w przypadku prawa Shelforda. Mendel z kolei koncentrował się na dziedziczeniu cech w organizmach, co również nie jest związane z ekologicznymi aspektami tolerancji. Często błędne przypisanie praw ekologicznych do znanych postaci nauki wynika z powierzchownej analizy ich wkładu, co prowadzi do mylnych wniosków. W rzeczywistości, aby właściwie ocenić zdolność organizmów do przetrwania, należy zrozumieć skomplikowane interakcje ekologiczne, które wykraczają poza pojedyncze czynniki, takie jak te opisane przez Liebiga czy Mendla.