Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Wiele osób myśli, że takie techniki jak okulizacja czy zwykłe szczepienie są wystarczające, żeby uzyskać rośliny wolne od wirusów. To niestety częsty błąd, bo te zabiegi polegają tylko na łączeniu różnych partii roślin, a jeśli materiał wyjściowy jest porażony wirusem, to nowa roślina też będzie zainfekowana. Okulizacja i szczepienie są świetne do szybkiego rozmnażania odmian i łączenia pożądanych cech, ale nie radzą sobie z problemem patogenów systemicznych, takich jak wirusy. Jeszcze częściej spotykam się z przekonaniem, że rozmnażanie z nasion zawsze zapewnia wolność od wirusów. To niestety duże uproszczenie. Owszem, wiele wirusów nie przenosi się przez nasiona, ale są wyjątki – niektóre patogeny potrafią być przekazywane z pokolenia na pokolenie właśnie tą drogą. Dodatkowo, rozmnażanie z nasion powoduje rozszczepienie cech, więc nie zachowujemy dokładnie tej samej odmiany, co w przypadku rozmnażania wegetatywnego. Największy problem tkwi jednak w tym, że wirusy są często obecne we wszystkich częściach dorosłej rośliny, także w tkankach używanych do tradycyjnych metod rozmnażania. Według uznanych standardów produkcji szkółkarskiej, jedynym naprawdę pewnym sposobem eliminacji wirusów jest właśnie rozmnażanie in vitro z merystemów lub mikrofragmentów tkanek. To pozwala na uzyskanie materiału kwalifikowanego, który spełnia surowe wymagania zdrowotności, a przy tym zachowuje wszystkie pożądane cechy odmianowe. W praktyce więc inne metody mogą być przydatne, ale nie zapewnią pełnej wolności od wirusów – to już sprawdzone w wielu badaniach i praktyce branżowej.