Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Różne gatunki warzyw bardzo różnie reagują na świeże nawożenie obornikiem, a wybór odpowiedniego stanowiska po takim zabiegu to podstawa dobrej agrotechniki. Zarówno dynia, kapusta, jak i ogórek należą do roślin wyjątkowo żarłocznych, jeśli chodzi o składniki odżywcze. Dla nich świeży obornik to właściwie skarb – dostarczają się w ten sposób nie tylko makroelementy, ale też poprawia się struktura gleby, co przekłada się na lepsze plony i mniejsze problemy z chorobami odglebowymi. Szczególnie kapusta lubi stanowiska bogate w materię organiczną i łatwo dostępny azot, więc uprawa jej bezpośrednio po zastosowaniu obornika jest nawet zalecana w oficjalnych zaleceniach Instytutu Ogrodnictwa. Podobnie ogórki czy dynie – ich system korzeniowy lepiej radzi sobie z większym zasoleniem i intensywnym wzrostem mikroorganizmów rozkładających obornik. Częstym błędem jest myślenie, że wszystkie warzywa zareagują źle na świeży obornik – to jednak nie dotyczy właśnie tych intensywnie rosnących gatunków. Tymczasem fasola jako strączkowa jest bardzo wrażliwa na nadmiar składników mineralnych pochodzących z obornika, szczególnie azotu i amoniaku. Moim zdaniem, jeśli ktoś uprawia fasolę po świeżym oborniku, to prędzej czy później zobaczy na własne oczy, jak niekorzystnie wpływa to na jej rozwój: liście żółkną, roślina słabnie, brodawki się nie rozwijają, a plon jest mizerny. Warto pamiętać o tej zależności, bo nawet najlepszy obornik nie zastąpi wiedzy o potrzebach konkretnych roślin – nie wszystkie uprawy lubią takie same warunki i to podstawowa zasada w planowaniu płodozmianu.