Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

W zadaniach dotyczących wyliczania kosztu robocizny nietrudno popełnić błąd, zwłaszcza kiedy myli się jednostki albo nie do końca rozumie, czym jest roboczogodzina. Często spotykanym błędem jest pomnożenie nie tych wartości, które trzeba, czasami przez nieuwagę albo przez niewłaściwe zinterpretowanie danych z treści zadania. Jeżeli ktoś uzyskał wynik 420 zł, to prawdopodobnie pomylił się przy mnożeniu (na przykład użył innej liczby roboczogodzin, może 52,5 zamiast 80, albo zastosował nieprawidłową stawkę), albo zsumował coś dodatkowego, co nie było potrzebne. Wynik 1 200 zł sugeruje, że ktoś mógł pomnożyć 150 metrów przez 8 zł, co jest częstym błędem – liczenie od metra, a nie od rzeczywistego nakładu pracy. Z kolei 1 500 zł zapewne wynika z pomnożenia liczby metrów długości przez jakąś większą stawkę, być może ktoś uznał stawkę za metr, a nie roboczogodzinę, albo nie zwrócił uwagi na podane w zadaniu dane. To pokazuje, jak łatwo jest pomylić koszt pracy (roboczogodziny) z kosztem materiałów czy taryfą rozliczaną za długość żywopłotu. Według standardów kosztorysowych, zawsze należy wyliczać koszt pracy na podstawie realnego nakładu czasu i aktualnej stawki godzinowej, a nie przeliczać na metry czy inne jednostki, jeśli zadanie tego nie wymaga. W praktyce takie błędy mogą prowadzić do znacznych strat finansowych albo problemów w rozliczeniach z klientem. Dobra praktyka to najpierw dokładne wypisanie wszystkich danych, sprawdzenie jednostek i dopiero wtedy wykonanie mnożenia. Kluczowe jest zrozumienie, że roboczogodzina odnosi się do czasu pracy jednej osoby i to ona jest podstawą do wyceny robocizny, a nie długość wykonywanych prac czy ich ilość. W branży ogrodniczej i budowlanej przyjęło się, że najpierw liczymy potrzebne roboczogodziny, a potem mnożymy to przez stawkę, co daje rzeczywisty i uczciwy koszt pracy, zgodnie z normami branżowymi i praktycznym podejściem do wyceny usług.