Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Zaskakująco dużo osób myśli, że do zapylania pomidorów pod osłonami nadają się na przykład pszczoły, biedronki czy nawet osy, ale to jednak nieporozumienie. Zacznijmy od biedronek – są bardzo pożyteczne w ochronie biologicznej, bo skutecznie zwalczają mszyce i inne szkodniki, ale nie mają żadnego znaczenia jako zapylacze. Po prostu nie interesują się kwiatami w takim sensie jak pszczoły. Z kolei pszczoły miodne, choć kojarzą się z zapylaniem praktycznie wszystkiego, w przypadku pomidorów średnio się sprawdzają. Kwiaty pomidora nie wydzielają nektaru, więc dla pszczół są mało atrakcyjne, a do efektywnego uwolnienia pyłku potrzeba tzw. wibracyjnego potrząsania kwiatem – tego pszczoły nie robią. Spotkałem się z próbami stosowania pszczół, ale efektywność zawsze była słaba, a z kolei ręczne zapylanie to ogrom pracy. Osy natomiast w ogóle nie są wykorzystywane jako zapylacze, bo raczej są drapieżnikami i nie odgrywają roli w zapylaniu upraw szklarniowych. Naprawdę, jedynym owadem, który radzi sobie z tym zadaniem, są trzmiele i to potwierdzają zarówno doświadczenia ogrodników, jak i wytyczne branżowe. Częstą pomyłką jest właśnie to błędne przełożenie wiedzy o zapylaniu z upraw polowych na szklarnie – a szklarniowa produkcja rządzi się swoimi prawami. Warto to zapamiętać, bo w praktyce ogrodniczej wybór odpowiedniego zapylacza przekłada się bezpośrednio na plon i jakość owoców.