Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Wybór przedplonu dla marchwi to temat, który wydaje się prosty, a jednak w praktyce budzi sporo wątpliwości. Wiele osób intuicyjnie wskazuje rośliny takie jak seler, marchew czy pietruszka, bo są popularne i często uprawiane w podobnych warunkach. Jednak takie podejście to typowy błąd – nie bierze się pod uwagę tzw. zmęczenia gleby oraz specyficznych wymagań pokarmowych i podatności na patogeny. Na przykład, seler i pietruszka, podobnie jak marchew, należą do rodziny selerowatych. Uprawa tych gatunków po sobie sprzyja nagromadzeniu w glebie chorób i szkodników specyficznych właśnie dla tej grupy roślin – mowa tu o nicieniach, alternariozie, czy zgniliźnie korzeni. Dodatkowo, powtarzalna uprawa marchwi po sobie prowadzi do pogorszenia struktury gleby, wyczerpania tych samych składników mineralnych (szczególnie potasu oraz wapnia), a także zwiększa presję ze strony wspomnianych patogenów. Kolejnym błędem myślowym jest zakładanie, że popularne rośliny korzeniowe tworzą dobry płodozmian – a tak naprawdę najważniejsze jest unikanie ciągłości rodziny botanicznej. W praktyce ogrodniczej zaleca się stosować płodozmian, gdzie po roślinach korzeniowych wysiewa się gatunki z innych rodzin, najlepiej o płytkim systemie korzeniowym, jak np. ogórek czy inne dyniowate. Tylko takie rozwiązanie pozwala utrzymać zdrową glebę, ograniczyć presję chorób i uzyskać wyższy plon marchwi o lepszej jakości. Warto zapamiętać, że wybór niewłaściwego przedplonu to nie tylko gorszy plon, ale też więcej pracy w ochronie roślin.