Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Wybierając przedplon pod pomidory, nie można kierować się przypadkiem ani tylko podobieństwem upraw. Wiele osób, zwłaszcza na początku swojej przygody z ogrodnictwem, myśli, że skoro papryka i oberżyna są dość blisko spokrewnione z pomidorem, to będą dobrym wyborem na przedplon. Niestety w praktyce to spory błąd, bo wszystkie te warzywa należą do rodziny psiankowatych. Uprawa po sobie roślin z tej samej rodziny zwiększa ryzyko przenoszenia chorób, takich jak zaraza ziemniaczana czy fuzariozy. Podobnie z ziemniakiem – to też psiankowate, które bardzo często „przekazują” glebie patogeny niebezpieczne dla pomidora. W efekcie po takim przedplonie gleba jest wyjałowiona z mikroelementów ważnych dla pomidora, a do tego wciąż zasiedlona przez zarodniki grzybów czy bakterii. Często spotykam się z opinią, że w przypadku małych ogródków nie ma to znaczenia, ale zgodnie ze wszystkimi podręcznikami warzywnictwa i zasadami dobrej praktyki rolniczej – to podstawowy błąd. Przedplony dobiera się tak, by poprawiały strukturę i żyzność gleby, a nie ją wyczerpywały i infekowały. Fasola jest lepszym wyborem nie tylko przez efekt nawozowy, ale też dlatego, że ogranicza presję typowych chorób psiankowatych. Warto pamiętać o zasadzie rotowania rodzin botanicznych na stanowiskach, to podstawa zdrowego i wydajnego ogrodu. Przedplony z tej samej rodziny co główna uprawa to prosta droga do problemów z plonami, a w skrajnych przypadkach do całkowitego niepowodzenia uprawy. Moim zdaniem najlepiej zawsze analizować nie tylko to, co rośnie szybko, ale też jaki to ma wpływ na glebę i kolejne rośliny na danym stanowisku.