Fasola tyczna to roślina, która najlepiej rozwija się, gdy nasiona wysiewa się do gruntu metodą gniazdową. W praktyce oznacza to, że umieszcza się po kilka nasion w jednym dołku (gnieździe), zachowując odpowiedni odstęp pomiędzy gniazdami – przeważnie ok. 40–50 cm w rzędzie i 80–100 cm między rzędami. Takie rozmieszczenie sprawia, że fasola ma miejsce do wzrostu, łatwiej ją pielęgnować i lepiej wykorzystuje się powierzchnię działki. Co ważne, metoda gniazdowa umożliwia uprawę fasoli tycznej przy podporach (np. tyczkach, siatkach), bo kilka roślin z jednego gniazda łatwiej owija się wokół jednej podpory, przez co rośliny nie plączą się chaotycznie w całym warzywniku. To już jest standardowa praktyka w produkcji ogrodniczej – zarówno w małych, przydomowych ogródkach, jak i większych gospodarstwach. Moim zdaniem, jeśli ktoś zaczyna z fasolą tyczną, to metoda gniazdowa jest najwygodniejsza i daje najlepsze efekty. Warto też pamiętać, że takie sianie ogranicza ryzyko chorób odglebowych, bo rośliny nie rosną zbyt gęsto. Czasami ktoś próbuje siać fasolę rzędowo albo rzutowo, ale efekty są gorsze – rośliny się zagłuszają, trudniej im zapewnić stabilne podparcie. W literaturze ogrodniczej (np. Poradnik Działkowca) metoda gniazdowa jest wskazywana jako najlepsza do siewu fasoli tycznej i faktycznie – to działa w praktyce.
Siew fasoli tycznej do gruntu wymaga specyficznego podejścia ze względu na jej pokrój i sposób wzrostu, co niestety bywa często mylone z metodami typowymi dla innych warzyw. Sposób pasowy stosuje się głównie przy uprawie zbóż lub roślin okopowych, gdzie zależy nam na wyraźnych pasach upraw i łatwym dostępie maszyn. To zupełnie nie przystaje do specyfiki fasoli tycznej, bo ta potrzebuje mocnych podpór, a pasowy wysiew utrudnia późniejsze rozstawienie tyczek czy palików. Siew rzutowy, bardzo popularny przy niektórych roślinach drobnonasiennych, kompletnie nie sprawdza się przy fasoli – grozi to nadmiernym zagęszczeniem, niekontrolowanym rozmieszczeniem roślin, co prowadzi do konkurencji o światło i składniki pokarmowe oraz praktycznie uniemożliwia pielęgnację i zbiór. Wysiew rzędowy jest z kolei typowy dla warzyw liściowych i strączkowych karłowych, gdzie ważna jest równomierność wschodów i ułatwiony dostęp między roślinami. Jednak fasola tyczna po wysianiu rzędowo będzie miała zbyt szeroki rozstaw pomiędzy pojedynczymi roślinami lub – przeciwnie – zbyt gęsto w stosunku do potrzeb każdej rośliny, co utrudnia prowadzenie pod podpory. Często spotykany błąd polega na przenoszeniu przyzwyczajeń z uprawy fasoli karłowej na tyczną; to niestety prowadzi do słabszych plonów, większego porażenia chorobami i problemów z prowadzeniem roślin. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby próbujące innych metod niż gniazdowa zwykle narzekają na splątane pędy, kłopotliwe podwiązywanie i niską wydajność uprawy. Praktyka ogrodnicza i literatura branżowa jasno wskazują, że to właśnie wysiew gniazdowy jest optymalny – daje roślinom idealne warunki do wzrostu, ułatwia pielęgnację i podpieranie. Odpowiedni rozstaw sprawia, że każda kępka ma swoją tyczkę, a to bezcenne dla zdrowia i plonu fasoli tycznej.