Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

W pytaniu dotyczącym ognika szkarłatnego łatwo nabrać się na inne części rośliny, które także mają swoje atuty. Często spotykam się z przekonaniem, że pędy lub liście mogłyby być główną ozdobą, bo przecież ognik ma dość gęsty i zwarty pokrój, a jego liście są zimozielone. Jednak w praktyce ogrodniczej nie to decyduje o jego popularności. Liście, chociaż utrzymują się zimą i niewątpliwie są praktycznym walorem (chronią przed wiatrem, zapewniają tło dla innych gatunków), są raczej ciemnozielone i matowe, nie wyróżniają się aż tak bardzo. Podobnie pędy – są cierniste i raczej traktowane jako element odstraszający intruzów, a nie walor dekoracyjny. Co do kwiatów, ognik zakwita na biało, ale kwiatostany są drobne, szybko przekwitają i nie przyciągają szczególnej uwagi w porównaniu z innymi krzewami ozdobnymi. To typowy błąd myślowy: skupiamy się na tym, co widoczne wiosną czy latem, a pomijamy okres jesienno-zimowy, kiedy ogród najbardziej potrzebuje barw. Najważniejsza cecha ognika to właśnie te intensywnie kolorowe owoce, które pojawiają się późnym latem i pozostają przez całą zimę, ożywiając ogród wtedy, gdy większość roślin już nie wygląda efektownie. W branżowych opracowaniach i projektach zieleńców miejskich ognik stosuje się głównie dla jego owoców – to one są wizytówką krzewu. Warto zapamiętać, że przy doborze roślin do ogrodu zawsze należy rozważać okres największej dekoracyjności i unikać stereotypowego myślenia o roślinach tylko przez pryzmat ich liści czy kwiatów.