Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Zdarza się, że wyliczając zdolność kiełkowania nasion, pojawiają się pomyłki wynikające z nieprawidłowego przeliczania procentów lub nieuwzględnienia wszystkich nasion w próbie. Część osób popełnia błąd, myląc ilość nasion wykiełkowanych z całkowitą liczbą wysianych nasion albo zaokrąglając wynik bez pełnego wyliczenia proporcji. Przyglądając się odpowiedziom, można zauważyć, że podanie wartości 60% czy 70% może wynikać z typowego niedoszacowania lub pomylenia liczb – 90% natomiast to już przesadne zawyżenie i prawdopodobnie szybkie „na oko” oszacowanie bez podstawowej matematyki. Podstawą jest tu zawsze dokładny rachunek: liczba wykiełkowanych nasion (w tym przypadku 120) dzielona przez liczbę wszystkich nasion w próbie (czyli 150), razy 100% – pozwala to uzyskać precyzyjny wynik. Warto pamiętać, że przy testach laboratoryjnych, a nawet domowych, zawsze trzeba bazować na twardych danych, bo od tego zależy dalsza organizacja wysiewu. Praktyka pokazuje, że zbyt optymistyczne lub zbyt pesymistyczne szacowanie zdolności kiełkowania prowadzi do złej normy wysiewu, strat materiału siewnego i niższych plonów. W branży nasiennej obowiązuje zasada, żeby nie polegać na „na oko”, tylko sprawdzić wszystko dokładnie (zgodnie z normami PN lub ISTA, jak PN-R-65950). Osobiście widziałem, jak źle policzona zdolność kiełkowania powodowała całe połacie pustych rzędów na polu albo przeciwnie – zbyt duże zagęszczenie roślin. Najlepiej więc ćwiczyć umiejętność prostych obliczeń procentowych, bo to podstawa nie tylko w egzaminach, ale i w realnej pracy w terenie. Warto też pamiętać, że dobry materiał siewny powinien mieć wysoki procent kiełkowania, bo to daje gwarancję pewnego, równomiernego wschodu – co, moim zdaniem, jest jednym z najważniejszych kryteriów przy zakupie nasion lub planowaniu wysiewu.