Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Myląc zarazę ogniową z innymi chorobami jabłoni, łatwo ulec złudzeniu, bo objawy niektórych schorzeń bywają zbliżone, szczególnie dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z sadownictwem. Szara pleśń, choć jest bardzo groźna dla wielu owoców (np. truskawki, maliny), na jabłoniach praktycznie nie występuje, a jeśli już, to objawia się głównie jako miękka, szarawa zgnilizna owoców, zwłaszcza w warunkach wysokiej wilgotności — nie ma tu typowego porażenia kwiatów i młodych pędów, jak przy zarazie ogniowej. Parch jabłoni to z kolei najczęstsza choroba grzybowa jabłoni, powodująca ciemne, oliwkowe plamy na liściach i owocach, a nie ich gwałtowne brunatnienie i zasychanie całych kwiatostanów. Parch nie prowadzi do więdnięcia pędów czy „spalonych” kwiatów, przez co łatwo go odróżnić. Mączniak właściwy atakuje głównie młode liście i pędy, pokrywając je białym, mączystym nalotem; uszkadza rozwój, ale nie powoduje nagłego zamierania kwiatów. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób skupia się na powierzchownych objawach i pomija tempo rozwoju choroby — zaraza ogniowa rozwija się ekstremalnie szybko i atakuje całe partie roślin, co zupełnie nie pasuje do parcha czy mączniaka. Typowym błędem jest też utożsamianie brunatnienia z chorobami grzybowymi, podczas gdy w przypadku zarazy ogniowej kluczowe jest bakteryjne podłoże i charakterystyczna „spalona” forma kwiatów i pędów, często już na etapie kwitnienia. Rozpoznanie tych różnic jest fundamentem skutecznej ochrony sadu, zgodnej z nowoczesnymi wytycznymi branżowymi i zasadami integrowanej produkcji roślin.