Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Wiele osób wybiera tradycyjne pojemniki do produkcji rozsady, jak doniczki foliowe, skrzynki drewniane czy multiplaty plastikowe, bo wydają się praktyczne i są szeroko dostępne. Jednak patrząc z perspektywy praktyka czy technika ogrodnika, każda z tych opcji ma spore ograniczenia, jeśli chodzi o bezpośrednie sadzenie razem z pojemnikiem. Doniczki foliowe, choć lekkie i łatwe w użyciu, są wykonane z tworzyw sztucznych, które nie rozkładają się w glebie – zostawienie ich w gruncie prowadzi do zanieczyszczenia środowiska i tworzenia odpadów. Skrzynki drewniane, mimo że drewno jest materiałem naturalnym, są za duże i zbyt trwałe, żeby sadzić je bezpośrednio razem z roślinami; poza tym drewno może długo się rozkładać, a przy okazji czasem nawet gnić, co nie jest korzystne dla upraw. Multiplaty plastikowe, czyli najbardziej popularne rozsadniki, też są z materiałów sztucznych – ich przeznaczenie to wielokrotne użycie, ale nie wsadza się ich do gruntu, bo plastik zostaje i trzeba go potem zbierać. Z mojego doświadczenia wynika, że częsty błąd to traktowanie wygody pracy jako priorytetu, bez zastanowienia się nad konsekwencjami dla gleby czy systemu korzeniowego roślin. W praktyce rolniczej i ogrodniczej zaleca się dziś coraz częściej stosowanie rozwiązań biodegradowalnych, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju – pojemniki muszą się szybko rozłożyć, nie szkodzić środowisku i jednocześnie pozwalać roślinie na niezakłócony wzrost. Dlatego właśnie doniczki celulozowo-torfowe są jedyną opcją z tego zestawienia, którą można bezpiecznie pozostawić w glebie – wszystkie pozostałe wymagają wyjęcia przed sadzeniem, co wiąże się z dodatkowymi czynnościami i ryzykiem uszkodzenia młodych korzeni. Takie błędne przekonania wynikają głównie z przyzwyczajeń i braku znajomości nowoczesnych ekologicznych rozwiązań dostępnych na rynku.