Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Często zdarza się, że osoby uczące się ogrodnictwa utożsamiają metodę produkcji rozsady tylko z roślinami ciepłolubnymi, a siew wprost do gruntu z tymi najszybciej rosnącymi. Jednak wybór odpowiedniej techniki uprawy zależy od biologii danej rośliny oraz długości sezonu wegetacyjnego. Na przykład, fasola jest typowym warzywem ciepłolubnym i nie znosi przesadzania, więc produkuje się ją wyłącznie z siewu do gruntu, nigdy z rozsady – jej system korzeniowy źle znosi uszkodzenia. Kapusta natomiast uprawiana jest niemal wyłącznie z rozsady – jej długi okres wegetacji i potrzeba wyrównanego wzrostu sprawiają, że siew wprost do gruntu jest rzadko stosowany i raczej niepraktyczny w naszych warunkach klimatycznych. Podobnie sytuacja wygląda z pomidorami i kalafiorami: pomidor w Polsce praktycznie zawsze pochodzi z rozsady (siew bezpośrednio do gruntu nie zdaje egzaminu ze względu na zbyt krótki sezon i ryzyko niskich temperatur), a kalafior, choć bywa wysiewany wprost w bardzo wczesnych odmianach, to jednak w praktyce dominuje uprawa z rozsady, by uzyskać dobre plony i wyrównać zbiór. Rzodkiewka i burak ćwikłowy natomiast są siane wyłącznie bezpośrednio do gruntu – nie znoszą przesadzania i z rozsady w ogóle się ich nie uprawia. Częstym błędem jest myślenie, że każdą roślinę można uprawiać na oba sposoby – tak nie jest. Z mojego punktu widzenia, dobrze jest znać wymagania każdej uprawianej rośliny i nie sugerować się tylko ogólnymi zasadami. Praktyka pokazuje, że indywidualne podejście i znajomość cyklu życiowego rośliny pozwala uniknąć strat. Warto korzystać z doświadczeń doświadczonych ogrodników i zaleceń branżowych, bo one nie wzięły się znikąd – każda roślina ma swoje wymagania i trzeba to brać pod uwagę przy planowaniu produkcji.