Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Temat przeciwdziałania przemiennemu owocowaniu jest dość złożony i często budzi wiele nieporozumień, zwłaszcza na początku nauki sadownictwa. Silne cięcie, przerzedzanie kwiatów lub zawiązków to zabiegi, które w praktyce mają realny wpływ na regulację intensywności owocowania drzew. Silne cięcie polega na usuwaniu większej liczby pędów oraz skracaniu gałęzi i jest zalecane właśnie po to, żeby pobudzić wytwarzanie nowych przyrostów i zmniejszyć liczbę pąków kwiatowych w danym sezonie. Dzięki temu drzewo nie wyczerpuje się nadmierną produkcją owoców w jednym roku, co przeciwdziała naprzemienności. Podobnie działa przerzedzanie kwiatów lub zawiązków – to typowe, wręcz modelowe zabiegi stosowane w profesjonalnych sadach, szczególnie przy odmianach podatnych na naprzemienne owocowanie. Przerzedzanie pozwala lepiej rozłożyć plonowanie na kolejne lata i poprawia jakość owoców. Z kolei błędnym podejściem jest przekonanie, że słabe cięcie mogłoby w istotny sposób wpłynąć na to zjawisko. Słabe cięcie, czyli takie ograniczone do minimum, nie pobudza drzewa ani do silniejszego wzrostu, ani do nowych przyrostów, przez co nie pomaga w wyrównywaniu owocowania w kolejnych latach. Z mojego punktu widzenia typowym błędem w myśleniu jest mylenie ogólnego cięcia z jego intensywnością – nie każde przycinanie daje takie same efekty w kontekście cyklu owocowania. Warto więc odróżniać, kiedy i jaki zabieg wybrać, żeby skutecznie zarządzać plonowaniem, zgodnie z najnowszymi zaleceniami branżowymi.